Het bodemarchief omvatte één archeologisch relevant niveau. Deze bevond zich tussen +3,5 m TAW en +2,4 m TAW (ca 0,7 – 1,8 m –mv). Mogelijk gaat het archeologische niveau van het kerkhof dieper dan 1,8 m.

Er is één gracht geregistreerd. De gracht staat eventueel in verband met de walgracht site die zichtbaar is op de historische kaarten. Verder werden er kuilen, muren aangetroffen. In werkput 6 zijn tijdens het vooronderzoek zeven sporen aangetroffen met menselijk botmateriaal, de zogenaamde funeraire sporen.

Ten westen van de Sint-Wilibrorduskerk zijn er enkele inhumaties aangetroffen van het historische kerkhof. De kerk en het kerkhof dateren in oorsprong uit de middeleeuwen, het kerkhof is tot 1900 in gebruik gebleven. Direct onder de opgegraven inhumaties kwamen al nieuwe tevoorschijn, maar omwille van de hoge grondwatertafel konden deze niet verder worden onderzocht. Ze zijn dan ook afgedekt en bewaard voor het vervolgonderzoek. In werkput 8 is op het eerste vlak een kistaflijning van een begraving waargenomen waarbij het hout nog bewaard is gebleven en een tweede inhumatie. Ook in werkput 9 werd nog een bijkomende inhumatie aangetroffen. Deze werden alle afgedekt om te worden onderzocht tijdens het vervolgonderzoek.

Het terrein is minstens sinds de middeleeuwen deels als begraafplaats in gebruik geweest. De onderzochte proefputten ten westen van de huidige kerk hebben uitgewezen dat de bewaringstoestand van de aangetroffen inhumaties erg goed is. Daarnaast kan de muur die centaal op het plein werd gevonden, eventueel licht werpen op de walgrachtsite waarvan deze mogelijk deel uitmaakt. Verder kunnen er nog structuren of sporen aanwezig zijn uit gelijktijdige of oudere perioden op de plaats van het kerkhof, aangezien het terrein zich in de oudste kern van de stad bevindt.