Het proefsleuvenonderzoek toonde aan dat sporen aanwezig zijn uit minstens twee periodes, meer bepaald de Romeinse periode en de middeleeuwen.

Voor de Romeinse periode gaat het om een grafveld in de vorm van minstens 6 of 7 brandrestengraven, waarbij één reeds een bijgave van een
Romeinse beker bevatte. Daarnaast konden ook reeds spikkels verbrand bot opgemerkt worden. Gezien sprake is van een dense cluster kunnen meerdere brandrestengraven aanwezig zijn in deze sector.

De sporen uit de middeleeuwen bestaan enerzijds uit paalkuilen die wijzen op bewoning en anderzijds uit grachten en greppels die de erven indeelden. Hun onderlinge fasering en de ruimtelijke inplanting zal duidelijker worden bij het verder onderzoek, wel lijken de bewoningssporen zich meer te concentreren in het zuidelijke deel van het plangebied.