Algemeen

Aanleiding van het onderzoek vormt de geplande realisatie van een verkavelingsproject met bijhorende infrastructuur.

Nieuwste tijd

Het oudste spoor betreft een vooroorlogse gracht.

WO I

Tijdens de Eerste Wereldoorlog wordt ter hoogte van het onderzoeksgebied een nieuwe Duitse militaire begraafplaats aangelegd. Begin 1916 wordt een mausoleum en een grote, halfronde pergola aangelegd. Tijdens het onderzoek zijn 7 funderingen van deze pergola teruggevonden, evenals een granaattrechter.

Naast de pergola werden ook de graven zelf teruggevonden. In totaal werden 122 ‘volwaardige’ graven aangetroffen en 95 bijzettingen. In 113 graven werd de grafkist aangetroffen in zeer goede tot vaak zeer slechte bewaringstoestand. 16 van de best bewaarde grafkisten zijn in hun totaliteit als archeologische vondst ingezameld.

Na WO I

Na de oorlog kwam het beheer van de begraafplaats in Belgische handen. In deze periode werden tal van veldgraven uit de omgeving overgebracht naar de begraafplaats van Leffinge en werd de oppervlakte van de begraafplaats ook ingeperkt. De bijzettingen gebeurden op de locaties waar nog plaats beschikbaar was, voornamelijk in de bloemperken en langs de paden. Het gaat om kleinere kuilen, die korter bij elkaar zijn ingeplant. De bijzettingen betroffen grafkuilen van ca. 130cm op ca. 50cm. Er werden nergens resten van een container aangetroffen. Vermoedelijk gebeurde de bijzetting in een organische container. Mogelijk een stoffen zak. Opvallend was wel de aanwezigheid van metalen (lood) genummerde plaatjes. Het
gaat vermoedelijk om de (Belgische) nummering van de herbegravingen.

In de grafkuilen werden nog artefacten aangetroffen. Het gaat om uniformresten, militaire uitrustingsstukken en persoonlijke bezittingen, die samen met de gesneuvelde werden begraven, maar niet mee werden geruimd en -samen met het skeletmateriaal - in de grafkuil achterbleven. Het gaat in hoofdzaak om knopen/ogen van tentzeilen, uniformknopen en uniform-/riemhaken, gespen en riemfragmenten. Er werden sporadisch ook persoonlijke bezittingen aangetroffen waaronder enkele portefeuilles, munten, zakmessen en een mondharmonica.

Vanaf 1927 kwam de begraafplaats in Duits beheer en werd de begraafplaats nogmaals verkleind tot het oppervlakte van de huidige burgerlijke begraafplaats. Dit betekent dat alle graven binnen de onderzoekszone rond 1930 geruimd werden. Dit grafveld werd in de periode 1955-1956 opnieuw geruimd en overgebracht naar de Duitse militaire begraafplaatsen in Vladslo (geïdentificeerden) en Langemark (niet-geïdentificeerden).

In de originele graven met kisten werd de grafkuil opnieuw geopend, werden de deksels van de kisten verwijderd, de inhoud ingezameld en de kuil opnieuw gevuld, waarbij delen van de deksels, niet noodzakelijk van de bijhorende kist, in de kuil terecht kwamen. Waar de ruimingen van de kisten vrij grondig leken, was dat duidelijk minder het geval voor de bijzettingen. In de bijzettingen, waar geen kisten werden aangetroffen en het anatomisch verband ook reeds verloren was, waren de ruimingen minder grondig tot zeer onvolledig. Hierbij bleken voornamelijk de grootste beenderen geruimd te zijn, maar waren de kleinere delen nog aanwezig. Van één bijzetting wordt aangenomen dat het niet geruimd werd. Hier werden ook de meeste, zoniet alle lange beenderen aangetroffen.