De natuurlijke bodemopbouw is diep aangetast tot quasi volledig verdwenen door antropogene (bodem)ingrepen in het kader van bouwwerken en tuinaanleg op het einde van de 20ste eeuw. De diepte van dit antropogeen vergraven pakket gekenmerkt, door afgravingen en ophooglagen, reikt tot minimum 55 à 60 cm-mv. Hieronder tekende zich vervolgens de doorgaans afgetopte moederbodem af. Het landschappelijk bodemonderzoek aan de hand van 3 profielputten heeft voldoende aangetoond dat er sprake is in de centrale deelzone van het onderzoeksgebied (fase 2) van een volledige vernietiging van het archeologische bodemarchief, behalve in de noordelijke tuinzone.