In het kader van de ontwikkeling van een verkaveling werd een vlakdekkende opgraving uitgevoerd. Op basis van het vondstmateriaal konden de meeste aangetroffen sporen in ijzertijd tot (vroeg-) Romeinse periode gedateerd worden. In het zuidelijke deel van het plangebied werden drie (mogelijke) elkaar overlappende gebouwplattegronden aangesneden. In het zuidelijke deel van het projectgebied werd één brandrestengraf uit de ijzertijd en/of Romeinse periode aangetroffen. De stalen uit de vulling werden natuurwetenschappelijk onderzocht.
Tijdens het onderzoek werd slechts een beperkte hoeveelheid sporen (47 spoornummers) binnen het projectgebied aangetroffen. De sporen situeren zich verspreid over de volledige opgravingszone, maar clusteren voornamelijk in het zuidelijke deel ervan. Het gaat om grachten, greppels, kuilen, natuurlijke sporen en paalkuilen. Het merendeel van de sporen is in verband te brengen met een meerfasige nederzetting. Het aangesneden erf lijkt begrensd te zijn geweest door erfgreppels. Het erf bestond mogelijk uit zes verschillende gebouwstructuren, waarvan er drie elkaar oversneden. De oudste structuren gaan terug tot de late ijzertijd en de jongste kan mogelijk ook in de vroeg-Romeinse periode dateren. De oudste gebouwstructuur betreft wellicht een standgreppelgebouw (structuur 5). Dit gebouw werd oversneden door één of mogelijk twee jongere structuren (structuur 3). Het gaat om een noordnoordwest-zuidzuidoost georiënteerde gebouwplattegrond van ca. 9 m bij 6 m. Een houtskoolstaal uit een van de paalkuilen leverde een 14C-datering op van 378 tot 178 v.Chr. (95,4% waarschijnlijkheid). Binnen de plattegrond van structuur 3 kon wellicht nog een tweede, mogelijk zespalige structuur (structuur 4) onderscheiden worden. In het noordwestelijke deel van het projectgebied werd een vierpalige gebouwplattegrond (structuur 1) aangesneden. De structuur was oostnoordoost-westzuidwest georiënteerd (afmetingen: ca. 7,0 m bij 4,5 m). Mogelijk was in het zuidoostelijke deel van het plangebied een gelijkaardige gebouwstructuur aanwezig (structuur 2). Daarnaast werd ook nog een kleine vierpalige spieker aangetroffen (structuur 6).
In het zuidelijke deel van het plangebied werd een brandrestengraf (PS6) gedocumenteerd. Het graf werd door middel van 14C gedateerd in de vroeg tot midden Romeinse periode (47 v.Chr. - 113 n.Chr. (95,4% waarschijnlijkheid)).
Auteurs: Moens, Jan
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)