Tijdens het proefsleuvenonderzoek werden in totaal 61 antropogene sporen aangesneden, er werden geen natuurlijke sporen vastgesteld. De antropogene sporen omvatten gracht- en greppelsegmenten, kuilen, paalsporen, funderingen, uitbraaksporen en drainagegreppels. Qua datering is het sporenbestand op te delen in recente sporen enerzijds, en oudere sporen die kunnen dateren van de metaaltijden tot en met de nieuwste tijd anderzijds.

In het zuiden van het onderzoeksterrein werden twee paalsporen vastgesteld. Bij de aanleg van een kijkvenster werd ook een dun greppelsegment met een gelijkaardige vulling gevonden. Één kleine, handgevormde wandscherf in één van de paalkuilen werd ruim gedateerd in de metaaltijden.

De greppel- en grachtsegmenten en paalsporen, verspreid over het terrein, werden gedateerd in de middeleeuwen tot nieuwste tijd. De aflijning is telkens minder scherp dan de recente verstoringen, en getekend door meer uitloging en bioturbatie. Er werden geen vondsten vastgesteld in deze greppels en grachten, maar op basis van hun aflijning, vulling, en hun oriëntatie in combinatie met de gekende perceelindeling op historische kaarten, lijkt hun datering eerder in de middeleeuwen, nieuwe of nieuwste tijd te vallen.

Verspreid over het terrein kwamen verschillende recente kuilen voor (29 sporen) die variëren qua afmetingen, vorm, oriëntatie en vulling. De randen zijn steeds scherp afgelijnd en duidelijk. Deze sporen zijn voornamelijk terug te brengen op de tot recent aanwezige bebouwing (woonhuis en loods) en de bijhorende infrastructuur zoals loskades, verhardingen, nutsleidingen. Tussen de diepere verstoringen in, bleef de bodem relatief goed bewaard, ook onder de voormalige loodsen, met verspreid over het terrein nog een bewaarde B-horizont (restant). n. Het archeologische vlak
bleek zich te bevinden op 18,73m TAW tot 19,97m TAW en volgt in grote lijnen wel nog het oorspronkelijke, natuurlijke reliëf.