Oppervlaktevondst, vermoedelijk aangespoeld of vrijgespoeld uit de omgeving: Balk met pengaten uit olmenhout (Ulmus sp.). De grotendeels rechte balk is 245 cm lang en heeft een rechthoekige doorsnede van 20 op 28 cm met afgeronde hoeken. Eén kant is sterker verweerd dan het andere met breuken, meer uitslijting en mariene afzetting. het stuk was voorheen vermoedelijk gedeeltelijk begraven en een deel zal langer zijn blootgesteld aan de zee. De andere kant lijkt licht taps toelopend (onduidelijk of dit door sleet komt of doelbewust zo is gemaakt).

De balk was onderdeel van een groter geheel: Op één vlak bevat een licht verhoogde strook namelijk een zigzagpatroon van 9 holle pengaten op ca. 25 cm van elkaar met een gemiddelde diam. van 13 mm. Deze gaten lopen niet volledig door de balk. Mogelijk was hier een lat of smallere balk aan bevestigd.

Op het vlak aan de keerzijde heeft een licht getrapt oppervlak met 5 cilindrische indrukken dwars over de balk waarvan één schuin (met diameter van resp. 2, 2, 7, 2 en 3 cm), die getuigen van dikke bouten of pennen voor de hechting aan een ander structureel element.

De keuze van houtsoort is niet zo courant bij maritieme constructies. Olm werd wel veelvuldig gebruikt als bouw- of constructiehout. Na WO I minderde de beschikbaarheid in Vlaanderen door de olmenziekte (Haneca K. 2016: Hout in de loopgraven van WOI: van olm tot Douglas, 56.). Dit laatste geeft geen sluitende terminus ante quem maar kan wel een indicatie zijn. De herkomst kan dus heel divers zijn. Zowel militaire structuren als andere constructies zijn mogelijk. Een wrakbalk is het vermoedelijk niet.