Tijdens het proefsleuvenonderzoek werd slechts één spoor aangetroffen. Het betreft een groot onregelmatig gevormd spoor, met een donkergrijze tot bruine vulling die verbrandingsresten bevatte. Het spoor bevatte geen dateerbaar materiaal. Het onderzoek leverde wel één silex artefact op. Deze vondst werd aangetroffen op het contactoppervlak tussen twee afzettingsperioden in de lössleemsequent; het Hesbayaan (tussen 116 Ka en 73 Ka) en Brabantiaan ( 73 – 14,5 Ka). De vondst lijkt zich dan ook in situ te bevinden en uit het midden-paleolithicum te stammen.

Tijdens het proefputtenonderzoek werd één bijkomende vuursteenvondst aangetroffen. Het gaat om een kleine afslag (ca. 11x14x4 mm) in
een matig korrelige, beigebruine vuursteen.