Algemeen

Verspreid over het opgravingsgebied van 109 vierkante meter, aangelegd over 1 werkput werden 23 sporen en losse vondsten geregistreerd, die allen kunnen geplaatst worden in de 20ste eeuw.

WOI of WOII

Het oudste geattesteerde spoor is een communicatiekabel die door de werfput loopt vanuit de oostelijke naar de westelijke putwand, onder de later aangelegde bunker. Deze kabel kan toegeschreven worden aan de eerste of eventueel tweede Wereldoorlog maar dit is niet meer te achterhalen.

WOII

De aangetroffen bunkerrestanten binnen het projectgebied maken deel uit van de Atlantikwal, meer bepaald van 'steunpunt (Stützpunkt) Boelcke'. Hoogstwaarschijnlijk gaat het om deel van de luchtafweeropstelling (FLaK-batterij) van het 252ste bataljon dat vanaf 1 februari 1943 verantwoordelijk was voor de haven van Oostende (Batterij 1 van Abteilung 252 sitgueerde zich tussen de Zeedijk, Dorpsstraat en Duinenstraat van mariakerke). Het beschikte wellicht over 88 mm kanonnen.

(bron: Philippart F. 2008: Atlantikwall. FlaK battery Stp Boelcke found at Mariakerke, WMF News 1 [online], http://users.telenet.be/WMF-home/WMF_2008_1.PDF en Philippart F. 2020: Bunkers van de Tweede Wereldoorlog in België: de Atlantikwall, Witsand Uitgevers, 235p.)

De vierkante bunker is overal op hetzelfde niveau afgebroken tot op de funderingen. Enkel noordelijk en westelijk is nog gedeeltelijk een muuropbouw bewaard. Van interne opbouw is énkel in de noordwesthoek een vierkante structuur bewaard met stevige fundering en bovenaan negatiefresten van bakstenen en houten planken. De vloer van de bunker is zeer zwaar gehavend en was al grotendeels uitgebroken.

De bunker was vanuit het zuidwesten via een communicatiekabel met noordelijke gelegen bunkers verbonden.

Vondsten binnen of rondom de bunker in situ zijn volledig afwezig.

Nieuwste tijd

Tegen de WO II bunker liggen op de 3 hoeken en tegen de westelijke zijwand een 4 vierkante gemetste structuren, mogelijk te interpreteren als bezinkputten.
De putten kunnen niet gedateerd worden op basis van de vulling, deze bestaat enkel uit bouwpuin. Ze lijken op basis van hun constructie in twee fasen te zijn gebouwd (oostelijk en westelijk). Op bepaalde plaatsen is de fundering van de bunker weggenomen voor de plaatsing wat erop wijst dat de bunker al niet meer functioneel was (dus na wereldoorlog II). Mogelijk kunnen ze deels gerelateerd worden aan de later aanwezige camping (t.p.q. 1979). Eén van de westelijke putten bevat nog een buis, vloer met bezinkputje en afgewerkte wanden in betonmortel.

In de bovenste afdekkingspakketten werden nog een aantal losse vondsten gedaan waaronder munitie en enkele naoorlogse gebruiksvoorwerpen.