Bij het proefsleuvenonderzoek kwamen enkele archeologische sporen aan het licht die deels toe te schrijven zijn aan de postmiddeleeuwse fase van de bebouwing uit de 18de en 19de eeuw, zoals gedocumenteerd via historische kaarten. Enkele grachten zijn toe te schrijven aan perceelsgrenzen uit deze fase. Daarnaast werden enkele oudere, laatmiddeleeuwse sporen aangesneden. Deze wijzen er wellicht op dat de voormalige bebouwing voorlopers kent in deze periode. De sporen kenden echter een matige bewaring en de site was ter hoogte van de vermoedelijke bebouwing reeds intens verstoord.