Uit de bodemprofielen bleek dat het terrein kan opgedeeld worden in twee verschillende pedogenetische zones die min of meer overeenkomen met het noordelijk en zuidzuidwestelijk deel van het terrein. Er kunnen hierbij correlaties gemaakt worden met de hoogteverschillen binnen de contouren van het projectgebied waar het terrein in zuidwestelijke richting daalt met ca. 4 m (ca. 26,6 m TAW op het hoogste punt in het noordoosten en ca. 22,6 m TAW in het zuidwesten). Op basis van deze waarneming kan vastgesteld worden dat het terrein sterk onderhevig is geweest aan hellingserosie waarbij er sediment afgespoeld is van het hoger gelegen deel richting de lager gelegen beekvallei ten zuidwesten van het projectgebied. De overgang tussen beide zones is scherp en duidelijk zichtbaar op het archeologisch niveau.