Het onderzoeksgebied grenst aan de noordzijde aan de Aldestraat, één van de oude verkeersaders in het centrum van Hasselt. De oudste kern van de stad Hasselt, de zone van de Sint-Quintinuskathedraal en de Tweetorenwijk, bevindt zich op ca. 250 m ten oosten van het onderzoeksgebied. Dit is gedeeltelijk bebouwd met een stadswoning langs de straatzijde en daarachter een tuinzone. Deze bebouwing dateert uit de tweede helft van de 19de eeuw.
Twee handgevormde en besmeten scherven van dezelfde pot werden aangetroffen als opspit in een spoor uit de late middeleeuwen. De scherven wijzen op bewoning in de buurt.
De oudste aangetroffen sporen dateren uit de late middeleeuwen. Het gaat hierbij om enkele paalkuilen die in het diepste opgravingsvlak werden aangetroffen. Vanwege de kleine onderzochte oppervlakte en vergravingen door jongere sporen kunnen er verder echter weinig uitspraken gedaan worden over de aard van deze sporen, of over het groter geheel waar ze deel van hebben uitgemaakt.
Vanaf de tweede helft van de 15de of de 16de eeuw werd het onderzoeksgebied bedekt door verschillende nivellerings- of ophogingslagen, waarna er in de daaropvolgende eeuwen verschillende funderingen door deze lagen werden aangelegd.
Door heen de ophogingslagen uit de nieuwe tijd werden bakstenen funderingen van huizen uit de 18de of 19de eeuw aangelegd.Wanneer de gebouwen waartoe deze funderingen hebben behoord zijn opgetrokken, is niet met zekerheid te zeggen. De ligging van de funderingen komt overeen met die van gebouwen en muren die zichtbaar zijn op de primitieve kadasterkaart (1840-1843). Deze gebouwen werden in de tweede helft
van de 19de eeuw afgebroken om plaats te maken voor de huidige bebouwing.
Auteurs: Marten, Marleen
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)