Bij restauratiewerken werden onder de vloer van de stenen molen drie vierkante bakstenen muurmassieven aangetroffen - een vierde structuur was eerder al weggebroken, maar kon gelokaliseerd worden ter hoogte van de deur. Het gaat om zogenaamde 'teerlingen' die afkomstig zijn van een houten staakmolen uit het midden van de 19de eeuw. Deze teerlingen zijn de funderingsmassieven waarop de houten molen werd opgetrokken. In de loop der jaren werd de houten staakmolen vervangen door een stenen molen, waarbij de stenen romp werd opgetrokken bovenop de vier teerlingen. Deze dragen momenteel de volledige stenen bovenbouw, wat zorgt voor heel wat stabiliteitsproblemen.

Alle drie de aangetroffen teerlingen zijn 110 cm breed en vermoedelijk ook 110 cm lang. Dat laatste is niet geheel zeker omdat de stenen molenromp in tweede fase op de teerlingen werd gebouwd, waardoor deze voor de ongeveer de helft verborgen zijn onder de muur. Wel valt op dat de noordelijke teerling 70cm uitsteekt in de molen, terwijl de andere twee slechts 55cm uitkragen. Vermoedelijk is de stenen romp niet overal perfect gepositioneerd op de teerlingen.

De initiële hoogte kon niet achterhaald worden – naar verwachting zijn er twee hogere en twee lagere teerlingen, maar zijn deze bij de latere bouw van de stenen molen afgetopt. Elke teerling was aan de buitenzijde geteerd, ter bescherming tegen vocht.

De manier waarop de teerlingen van de houten staakmolen 'geïntegreerd' zijn in de latere stenen molen, illustreert de boeiende geschiedenis van deze molen. Er lijkt weinig sprake van een vooropgezet plan, men bouwde voor naargelang de noden en kansen die zich voor deden.