Er zijn 393 sporen aangetroffen, waarvan 370 paalkuilen, 72 kuilen, 4 verstoringen, 36 natuurlijke sporen, en één uitbraakspoor van een muur.
Een opvallende vondst is een natuurlijk spoor waarin en waarrond vuurstenen artefacten zijn gevonden. Het totale aantal van menselijke artefacten ligt op 428; hierbij gaat het voornamelijk om chips en afslagen. Slechts vier werktuigen, allen niet te beschouwen als gidsfossiel, zijn aanwezig in het assemblage. De afwezigheid van duidelijke werktuigen enerzijds, en de aanwezigheid van een groot aantal chips lijkt erop te wijzen dat er hier een lokale productie heeft plaatsgevonden, mogelijk van werktuigen of mogelijk van blanks die vervolgens elders zijn verwerkt tot werktuigen. De voorbereidingen van de knollen lijken ook elders te zijn gebeurd, gebaseerd op het ontbreken van duidelijke decortificatie-afslagen. Het is met andere woorden goed mogelijk dat in de onmiddellijke nabijheid van dit spoor (maar buiten de opgravingsgrenzen) zich nog meer van dit soort kleine concentraties bevinden. Bij toekomstig onderzoek dient hier dus zeker rekening mee gehouden te worden. Vooralsnog zijn nergens in de omgeving vindplaatsen uit de (midden-)steentijd bekend. Ondanks het ontbreken van duidelijke gidsfossielen, is toch een datering bekomen op basis van houtskool. De 14C-datering wijst uit dat het assemblage in het midden-mesolithicum thuishoort.
De opgraving heeft een nederzettingsterrein uit de metaaltijden opgeleverd. Hoewel er een groot aantal sporen is gevonden zijn er geen herkenbare plattegronden van hoofdgebouwen gevonden. Wel zijn er drie spiekers herkend. De datering van de vindplaats is lastig, aangezien scherven of andere vondsten met een duidelijke datering ontbreken. Het betreft handgevormd aardewerk, waarvan enkele scherven besmeten zijn. Randen zijn niet gevonden. Een datering in de metaaltijden ligt dus voor de hand maar een vernauwing op basis van de vondsten is niet mogelijk. Wel zijn de paalkuilen van de spiekers bemonsterd; op basis van het houtskool is voor elke spieker een 14C-datering uitgevoerd. Twee spiekers kunnen in de midden- tot late ijzertijd geplaatst worden. De derde spieker levert een datering op in het laat-neolithicum, wat gezien het ontbreken van enige andere datering of vondst uit die periode eerder een foutieve datering lijkt te zijn. Gezien de datering van de andere spiekers en het handgevormde aardewerk zal de nederzetting in de midden- tot late ijzertijd te dateren zijn.
Auteurs: Beckers, Christine; Heirbaut, Elly
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: LARes bvba