Algemeen

1020 spoornummers werden uitgegeven aan sporen vanaf de Romeinse periode tot de nieuwste tijd. Bepaalde zones kenden een zekere graad van verstoring. In het noorden zijn vooral een grote poel met aansluitend sporen gelinkt aan markt- en vrijteijdsactiviteiten gedefinieerd. Het midden en zuiden bevatten vooral bebouwingsporen uit de nieuwe tijd die staan aangegeven op de Atlas der Buurtwegen. In het uiterste zuiden werden de resten van de 19^de-eeuwse villa du Sartel opgegraven.

Romeinse periode

Een greppelsegment en enkele kuilen leverden Romeins aardewerk op.

Volle middeleeuwen

Uit 2 grachten werd volmiddeleeuws aardewerk aangetroffen. Verspit volmiddeleeuws materiaal kwam ook in enkele andere sporen voor.

Late middeleeuwen

Vanaf de late middeleeuwen is er toenemende antropogene activiteiten. Naast materiaal uit een grote poel konden verschillende kuilen, paalkuilen en een gracht onderscheiden worden. Wellicht hangt dit samen met de bloei van Gavere en de ontwikkeling van een dorpscentrum.

Een noord-zuidwegtracé gaat wellicht al tot deze periode terug.

Er werden 10 dierlijke begravingen aangetroffen. Net zoals bij de kuilen en paalkuilen werden de sporen voornamelijk aangetroffen in de noordelijke terreinhelft. Enkele ervan liggen mogelijk begraven in de poel (cfr. infra). Dit gebeurde vermoedelijk eenmaal de poel buiten gebruikt raakte en kan mogelijk gerelateerd worden aan de dempingsfase ervan. Het gaat vooral om honden, maar ook enkele paarden en een rund.

Nieuwe tijd

Het gros van de sporen is terug te brengen tot de nieuwe tijden. Het gaat om greppels, kuilen, paalkuilen en gebouwen. De sporen weerspiegelen bewoning en marktgebeuren in een dorpscentrum. Hierbinnen is fasering waar te nemen.

Enkele bakstenen gebouwen in het noordelijk deel, staan niet aangeduid op historisch kaartmateriaal. Ze werden geïnterpreteerd als eerder kleine gebouwen met een marktfunctie. Het vondstmateriaal dateert uit 16^de-17^de eeuw.

Verschillende gebouwen staan duidelijk aangeduid op de Atlas der Buurtwegen en zijn in de 19de eeuw verdwenen. Funderingen, kelders en muren zijn goed bewaard en kennen ook diverse aanpassingen. Enkele beerputten en een mestkuil behoren ook tot deze woningen.

De resten van de onderbouw van de fontein uit 1780 was de voorloper van de huidige fontein in het noorden van de markt.

Nieuwste tijd

De resten van de Villa du Sartel die werd gebouwd rond 1850 en afgebroken op het einde van WOI werd heropgegraven. Enkele stalen uit de beerput werden geanalyseerd.

Een bakstenen riolering dateert eveneens uit deze periode.