Behalve sporen uit de Romeinse periode werd ook minstens één kuil uit de middeleeuwen aangetroffen en bleken er ook wat recentere sporen aanwezig te zijn. Er werd ook een afslagfragment in silex aangetroffen. Hieraan kon geen duidelijke datering gekoppeld worden.
De meeste sporen waren in de Romeinse periode te plaatsen. Het ging hier voornamelijk om paalkuilen en kuilen, maar ook wat greppels konden herkend worden. Behalve een relatief groot aantal kuilen werden ook de restanten van een hoofdgebouw met mogelijk een haardstructuur aangetroffen. Dit gebouw was in de 2de eeuw te dateren. Vlakbij werd ook een deel van een mogelijk bijgebouw aangesneden. Over een groot deel van het terrein bleek ook een winterbedding (2de-3de eeuw) aanwezig te zijn van de voormalig hier stromende Assemeersbeek. Deze bevatte eveneens een aantal Romeinse scherven.
Het enige spoor dat vermoedelijk uit een latere periode dateert, is een extractiekuil gelegen in het zuiden van werkput 2. Deze brede en onregelmatige kuil was te dateren in de middeleeuwen aan de hand van het in het spoor aangetroffen aardewerk, meer bepaald in de 12de eeuw.
Het gaat in de meeste gevallen om kuilen van eerder recente datum. Deze konden zo gedateerd worden aan de hand van de recente vondsten/inclusies die in de vullingen aanwezig waren. In werkput 3 werd nog een restant van een muurtje aangetroffen. Het bleek niet
veel meer te zijn dan een uitbraakspoor, bestaande uit baksteenpuin en brokken cement.
Er werden in totaal 9 monsters genomen van verschillende sporen: bulkstalen (5), pollenbak (winterbedding) en twee houtmonsters met het oog op dendrochronologische datering. Uiteindelijk werden enkel de houtstalen en pollenstalen weerhouden voor verder onderzoek. Zowel het dendrochronologisch als palynologisch onderzoek leverde geen resultaat op.
Auteurs: Cousserier, Katrien; Janssens, Niels
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: BAAC Vlaanderen bvba; Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Beschrijving:
Meervoudig gebroken afslagfragment (>30x17x9 mm).
Enkel het distale deel van de linker boord is bewaard gebleven en deze is in het bezit van een bifaciale afschilfering. Vermoedelijk is de afslag in zijn ruwe vorm gebruikt voor bepaalde taken (bijv. snijden en/of schrapen). Ook het distale uiteinde en het breukvlak is licht beschadigd, maar deze beschadiging is recent.
Er kan geen duidelijke datering gekoppeld worden aan het stuk.