Inventaris

Paulatemstraat 72 (Zwalm)
Om de hoek van het kadastrale perceel, tevens de hoek van de Paulatemstraat met de Holstraat, te verzegelen werd een opgaande okkernoot aangeplant.

Peperstraat 13 (Zwalm)
De moestuin op het erf van de hoeve, Peperstraat 13, is aan de noordzijde afgesloten met een wintergroene taxushaag. Een dichte scheerhaag voorkwam indringing en door haar wintergroen karakter ontstond er een microklimaat en een windscherm ter bescherming van de gewassen.

Peperstraat 13 (Zwalm)
Buxus als randpalm is nog aanwezig langs het centrale gaanpad in de moestuin, een moestuin die aan de straatzijde is afgesloten met een geschoren taxushaag. Zéér oude moestuinen werden, meestal in vier, plantvakken onderverdeeld om wisselteelt in cycli van vier jaar mogelijk te maken. Alle perken werden afgeboord met buxushaagjes, ook randpalmen genoemd. Wat we hier nog vaststellen is nog een restant uit zo een oude configuratie.

Rijkekleie 1-3 (Zwalm)
Het deels verkavelde erf van het Sint-Blasiushof is aan de straatzijde, waar de Rijkekleie een bocht van 90 graden maakt, afgesloten door een 65 meter lange kaphaag. De kaphaag heeft hier een knothoogte van 2,5 meter en is recent voorzien van een scheerhaag van meidoorn. Door haar lengte is ze hier een mooi en representatief voorbeeld van een nog goed onderhouden kaphaag, een landschapselement dat hier in de streek werd geplant in functie van het produceren van brandhout, geriefhout en loofvoedering.

Rijkekleie 16 (Zwalm)
Houtkant op een talud langs de Rijkekleie, in hoofdzaak bestaand uit opgaande es met aanvullingen van al dan niet natuurlijke aanrijking van haagbeuk en olm. De beplanting voorkomt verdere erosie van de hoger gelegen gronden, hierdoor is door de jaren heen een talud ontstaan.

Rijkekleie 5 (Zwalm)
De erfafsluiting aan de oostzijde van de hoeve bestaat in hoofdzaak uit geschoren meidoorn. Vermoedelijk was dit in oorsprong een kaphaag van es. Deze meidoornhaag is er vermoedelijk gekomen nadat de kaphaag in onbruik is geraakt. In de haag zijn er twee doorgeschoten essen aanwezig en zien we, op verschillende plaatsen, nog de sporen van afgestorven essenstammetjes. De meidoornhaag wordt periodiek onderhouden in twee scheerbeurten, de eerste beurt na 15 juni en de tweede scheerbeurt in september.

Sint-Annastraat 19 (Zwalm)
De gekandelaarde linde beschermt het woonerf tegen de namiddag- en avondzon. Dit gebruik om in schaduwbomen te voorzien dateert nog uit de periode dat men op zolder, onder de dakpannen, de nacht doorbracht en het kleinvee in de stallen beschermde tegen te hoog oplopende temperaturen. Vooral tegen de zon, maar ook tegen regen en wind werden de gebouwen, in het bijzonder de woning en de stallingen, beschermd. Ook het ingespannen paard kon onder de linden bescherming vinden tegen de zomerse zonnestralen.

Sint-Annastraat 3 (Zwalm)
Wintergroene taxus werd in een kunstmatige vorm gesnoeid. Door het snoeien en scheren van de struiken bekwam men soms zéér complexe vormen. Hier bestaat de topiary uit een op stam gezette struik met in de top een diervormig figuur. De vormen zijn meestal door de jaren heen vervaagd, maar met een beetje verbeelding zie je meestal zoiets als een kleinvee-achtig dier, een eend, kip of een haan.

Sint-Annastraat 3 (Zwalm)
Aan de zuidwestzijde van de hoevegebouwen staat er een schermbeplanting met twee opgaande lindebomen. Tijdens de inventarisatie van houtige beplantingen met erfgoedwaarde in de gemeente Zwalm werd dicht bij oude boerderijgebouwen een typische beplantingsvorm vastgesteld. Bij de boerderijen, die hoog op de akker ingeplant zijn en hierdoor onderhevig zijn aan onaangename weersinvloeden zoals wind en regen, werden op de zuidwestzijde schermbomen voorzien. Met hun dicht bladerdek beschermden de lindebomen de gebouwen tegen weer en wind, ook tegen de zomerse felle zon werden schaduwlinden geapprecieerd om de woning en haar bewoners de nodige koelte te bezorgen.

Sint-Annastraat 37 (Zwalm)
Een erfafsluitingshaag langs de Sint-Annastraat in hoofdzaak bestaande uit meidoorn en met al dan niet natuurlijke bijmengingen van haagbeuk, gewone liguster, aalbes, kruisbes, vlier, sering en olm. Het betreft hier een zéér oude scheerhaag bedoeld om indringing te voorkomen en om te verhinderen dat de dieren, met name het kleinvee op het erf, zouden uitbreken. Er is nog olm aanwezig in de haag, hier in de streek prefereerde men van oudsher het gebruik van olm omdat deze soort aan de basis een zeer dichtte vertakking maakt.