Inventaris

Huidevetterken 23, Sleepstraat 172 (Gent)
Diephuis van twee en een halve bouwlaag en drie traveeën, uit 16de eeuw, heden gerestaureerd met een gereconstrueerde trapgevel. Bakstenen zijgevel van drie traveeën en een aanbouw van drie bouwlagen met een lijstgevel van drie traveeën waarschijnlijk van circa 1800.

Ingelandgat 34, Oude Houtlei 13A-H, Sint-Michielsstraat 13A-B, Watergraafstraat 2-4, 10 (Gent)
Sinds de eerste helft van de veertiende eeuw verbleef de broedergemeenschap van de Alexianen aan de Houtlei. In 1863 werden hun kloostergebouwen door de broeders van de Christelijke Scholen omgevormd tot Sint-Amanduscollege. Het complex, dat begin 21ste eeuw grotendeels door het aanpalende Sint-Lucasinstituut is overgenomen, bestaat uit een belangrijke 17de-eeuwse bouwfase met de kapel en een barok poortje, neogotische gebouwen uit de periode 1863-1914 en een contrasterende modernistische bouwfase van 1959-1963 naar ontwerp van architect Pierre Pauwels.

Jan Botermanstraat 4 (Gent)
Eén van de oudste privéwoningen van de wijk Prinsenhof. De woning is een opvallend gebouw door zijn imposante voortrapgevel. Door zijn gesloten massieve gevelstructuur met brede penanten en grote inrijpoort als enige toegang tot het huis, behoort het gebouw bouwtypologisch tot de late 15de of vroege 16de eeuw.

Jan Breydelstraat 32-34 (Gent)
Oorspronkelijk een diephuis met trapgevel, drie bouwlagen van vier traveeën onder een zadeldak, in kern opklimmend tot de 16de eeuw. Bakstenen voorgevel met houten winkelpuien op de begane grond. De achtergevel langs de Lieve is de enige resterende houten gevel van Gent: achterpuntgevel, daterend uit de 16de eeuw.

Jan Breydelstraat 33 (Gent)
Breedhuis met lijstgevel, drie bouwlagen van vijf traveeën onder zadeldak. Bepleisterde en beschilderde voorgevel uit eind 19de eeuw doch oudere kern uit de 16de of 17de eeuw. Begane grond met in de drie rechter traveeën houten winkelpui.

Kaaksmetestraat 1 (Gent)
Zeer oude omwalde hoeve vermoedelijk opklimmend tot de 16de eeuw. Heden omwald en ommuurd. Gebouwen in ossenbloedkleur met losse bestanddelen gegroepeerd rondom een met gras begroeide en deels geplaveide binnenplaats open naar de veldzijde, met middenin de mestvaalt. Toegang op de westzijde met vierkante hekpijlers. Boerenwoning van één bouwlaag onder mank zadeldak. Stallen en schuur, gedateerd 1844. Ten westen wagenhuis van 1886.

Kammerstraat 3 (Gent)
Hoekhuis met twee bouwlagen en steil zadeldak, in kern opklimmend tot de 16de of 17de eeuw doch herhaaldelijk aangepast. Drie traveeën brede voorgevel met trapgevel van 9 treden en een topstuk. Zijgevel aan Bij Sint-Jacobs met centraal getrapt dakvenster met voluutvormige vleugelstukken.

Kantienberg 5, 9, 9A-C, Sint-Pietersplein 9-12, 13-15 (Gent)
De Sint-Pietersabdij werd gesticht in de 7de eeuw door de Aquitaniër Amandus of een van zijn volgelingen. De abdij werd op korte tijd bijzonder machtig en verwierf ook buiten Gent grote bezittingen. De gebouwen getuigen van de verschillende bloei- en wederopbouwperiodes die de Sint-Pietersabdij doormaakte. We vinden er stijltechnisch romaanse, gotische, renaissance- en voornamelijk barokelementen in terug. Het gebouwencomplex wordt gedomineerd door de imposante abdijkerk, die vanaf 1629 in pure barokstijl opgetrokken werd en waarvan het ontwerp toegeschreven wordt aan Pieter Huyssens.

Kasteeldreef 2-6 (Gent)
Het kasteeldomein is een omwald boomrijk domein met waterkasteel in neo-Vlaamserenaissance-stijl uit het vierde kwart van de 19de eeuw, ontworpen als een massief gebouw van bak- en hardsteen naar ontwerp van Joseph Schadde, gedateerd 1892. Kasteelhoeve, hoveniershuis en paardenstallen in gelijkaardige stijl doch reeds daterend van 1879. Verderop in het park, een vierkant tuinpaviljoen, een overblijfsel van een 16de- of 17de-eeuwse toren. Naast de moestuin 18de-eeuws theehuisje met oudere kern, daterend van circa 1750.

Klein Turkije 20 (Gent)
In kern middeleeuws pand met 16de of 17de-eeuwse trapgevel, hersteld in 1962 door P. Eeckhout. Binnenin zijn de west- en oostmuren tot op de verdieping opgetrokken in een breuksteenverband van Doornikse kalksteen, wat wijst op een kern uit de 13de eeuw.