Inventaris

Gasthuisstraat (Nijlen)
Rijk geornamenteerde kerk in Brabantse hooggotiek, door S. Leurs geciteerd als lentebloesem van de Brabants gotiek.

Koepoortstraat (Ninove)
Overblijfsel van de vroegere stadsomheining, reeds vermeld in de 14de eeuw. In 1462, na een totale verwoesting, hersteld of heropgebouwd. Circa 1600 verbouwd op last van het stadsbestuur en na haar voltooiing in 1629 als stadsgevangenis gebruikt. Gotisch poortgebouw met grosso modo rechthoekige plattegrond, spitsboogdoorgang en zadeldak. Baksteenbouw met verwerking van zandsteen voor sokkel, omlijsti1gen en negblokken.

Sint-Petrus- en -Paulusplein (Oostende)
Resterende vierkante westtoren, zogenaamd de "Peperbusse", van de in 1896 door brand vernielde oude Sint-Petrus- en -Pauluskerk, een gotische hallenkerk, met opmerkelijke vagevuur- en calvariegroep aan noordgevel. Gelegen aan westzijde van het plein en de huidige Sint-Petrus- en Pauluskerk, ten oosten van de Sint-Pietersstraat en ten noorden van het Léandre Vilainplein. De toren, meer bepaald de onderbouw, kan beschouwd worden als het oudste gebouw van de stad en als enige getuige van de tijd van vóór het Beleg van Oostende in 1601-1604.

Nieuwburgstraat 2, 6 (Oostkamp)
Historische kasteelsite getypeerd door de opperhof-neerhofstructuur, vanaf het einde van de 18de eeuw in handen van de familie Peers de Nieuwburgh. Naar verluidt wordt in 1428 op het domein een buitenverblijf gebouwd. De vierkante toren aan de noordoostkant van het huidige kasteel gaat vermoedelijk terug tot deze eerste bouwperiode. Het hoofdvolume aan de werd gebouwd rond 1850. Het kasteel is omgeven door een walgracht en ontsloten via een toegangsbrug. Cirkelvormige moestuinmuur uit circa 1865. Dichte en ruime omgeving van het kasteel met duidelijke parkaanleg in landschappelijke stijl met vijver met ijskelder en tuinbrug en doorsneden en begrensd door enkele dreven. Toegangsdreef met kettingpalen, toegangspoort met cottagekenmerken aan de Nieuwburgstraat. Tuinpaviljoen van 1883 in het park.

De La Kethulleplein (Oudenaarde)
Oudste vermelding van de kerk daterend van 1110, toen het patronaatsrecht samen met de kerk in het bezit kwam van de Sint-Salvatorsabdij van Ename. De behouden beuk van een eenbeukig romaans zaalkerkje van Doornikse steen wordt aanzien als een bouwwerk uit eind 11de eeuw tot begin 12de eeuw. Kerk nadien, eind 15de eeuw tot begin 16de eeuw vergroot.

Minderbroedersplein 1, Minderbroedersstraat 3, Sint-Walburgastraat 8-9 (Oudenaarde)
Het hospitaal werd ondergebracht binnen de stadspoorten, achter de Sint-Walburgakerk. Poortgebouw in neotraditionele baksteenarchitectuur naar ontwerp van architect A. Vossaert van 1893. Oostwest-georiënteerd gebouw, mogelijk in kern de vroegere vergaderzaal van de bogaarden, daterend uit de 13de eeuw, later gebruikt als ziekenzaal en kapel. Kloostergebouwen met verschillende vleugels gegroepeerd rondom een onregelmatige vierkante hof met pandgangen op de begane grond. Bisschopskwartier, receptiegebouw met een voor de Zuidelijke Nederlanden uitzonderlijke gevel in renaissancestijl, naar ontwerp van Symoen De Pape van 1623-33. Sint-Elisabethgesticht van 1905 naar plannen van architect A. Vossaert, geïnspireerd op de 18de-eeuwse vleugel; circa 1930 grondig gewijzigd. Ten westen werden in 1937-38 nieuwe ziekenhuisvleugels gebouwd door architect Amandus Robert Janssens in aangepaste stijl.

Oudekerkstraat 8 (Oudenburg)
Voormalige Sint-Eligiuskerk, overgebleven gedeelte van een in oorsprong romaanse, georiënteerde en transeptloze basilicale kerk. Apsis, koor, sacristie en middentoren zijn gerestaureerd, terwijl de middenbeuk met overblijfselen van de westgevel en scheiboogarcades zijn geconserveerd als ruïne. Centraal gelegen in een trapeziumvormig kerkhof, ommuurd en aan Oudekerkstraat omzoomd met populierenrij.

Kerkplein (Oudsbergen)
De kerk wordt voor het eerst vermeld in 1367. Het gebouw is in kern een gotische kruisbasiliek uit eind 15de eeuw; uit deze periode dateren de middenbeuk, de toren en het transept. De toren is van het Brabants-Kempische type.

Loostraat 1 (Oudsbergen)
De plattegrond beschrijft een driebeukig schip van twee traveeën, een vierkante, voorstaande westtoren, en een koor van twee rechte traveeën met driezijdige sluiting. Mergelstenen schip op plint van breuksteen, voornamelijk Maaskeien, met hardstenen afwerking.

Just. Lipsiusplein (Overijse)
Georiënteerde decanale kruiskerk met een ingebouwde westtoren met een romaanse kern uit de 12de eeuw (?), een koor opgericht na de brand van 1489 en een gotische midden- en dwarsbeuk van na de brand in 1692. Eind 19de eeuw werd de kerk naar de toenmalige smaakinzichten in een neogotische stijl verbouwd en gerestaureerd. De kerk is gelegen op een heuvelrug ten zuiden van het hellende dorpsplein. Een hoge kalkzandstenen keermuur met een trap aan de oost- en zuidzijde sluit het voormalige kerkhof rond de kerk af ten zuiden, oosten en westen. Bovenop de keermuur staat een eenvoudige ijzeren balustrade. Ten westen is het voormalige kerkhof en de kerk te bereiken via een trap gevat tussen twee zware blauwe hardstenen pilasters met casementen, een geprofileerde dekplaat en een vaasbekroning.