Inventaris

Antwerpen (Antwerpen)
De Emmerbaggermolen B4 werd in 1929 in Kinderdijk gebouwd voor het Gemeentelijke Havenbedrijf Antwerpen.

Antwerpen (Antwerpen)
De Mar-i-Cel is een houten bakdekkruiser die in 1932 werd gebouwd door de werf Brooke in Lowestoft in Groot-Brittannië.

Antwerpen (Antwerpen)
De baquet van Charleroi Mar-Mar in de collectie van het Museum aan de Stroom is een voor Vlaanderen uniek voorbeeld van een type binnenvrachtschip dat tussen 1832 en 1933 voer op het kanaal Charleroi-Brussel, de Rupel en de Schelde.

Antwerpen, Brasschaat, Brecht, Kapellen, Ranst, Schilde, Schoten, Stabroek (Antwerpen)
De antitankgracht is een 30,5 km lange verdedigingsgracht ten noordoosten van Antwerpen, tussen de Schelde en het Albertkanaal. De gracht is tussen 1938-1940 aangelegd als onderdeel van de vesting Antwerpen.

Antwerpen (Antwerpen)
De Antwerpse knots Courlis werd in 1928 als jacht gebouwd.

Antwerpen (Antwerpen)
De Tristan is een Kempenaar die in 1927 op één van de werven in Baasrode werd gebouwd.

Antwerpen (Antwerpen)
De Angèle is een motorkastje dat in 1923 werd gebouwd in Langerbrugge.

Antwerpen (Antwerpen)
De Freja is een Scheldejol gebouwd in 1932.

Antwerpen (Antwerpen)
De Stadsgraanzuiger 19 werd in 1927 in gebruik genomen door de haven van Antwerpen om graan over te slaan van zeeschepen op binnenschepen. Het is een ponton met daarop een zuiginstallatie op basis van stoom.

Ekeren (Antwerpen), Kapellen (Kapellen), Hoevenen, Stabroek (Stabroek)
Het oostelijk deel van het landschap ligt in de zone waar de vruchtbare kleiïge poldergrond zich mengt met het zand van de Kempen. Van oudsher was het grondgebied van Kapellen iets hoger gelegen dan het omliggend land, dat vòòr het aanleggen van de polderdijken meermaals onder water liep. Mensen gingen zich uiteraard vestigen op deze hoger gelegen plaatsen, oa. langs de weg die Antwerpen met Bergen-Op-Zoom verbindt. Dit landschap dat dus op een hellend overgangsgebied gelegen is met deels zandgrond maar destijds ook deels veengrondgronden, maakt deel uit van het vanaf ongeveer 1250 voor landbouw ontgonnen gebied Hoevenen, Kapellen, Stabroek, Eertbrand en Putte. Het is het grootste aaneengesloten gebied dat ingericht werd volgens het systeem van de regelmatige hoevenstrokenverkavelingen.