Inventaris

Albert I laan (Nieuwpoort)
Het sas werd herbouwd in 1818, toen de versterkingswerken rond Nieuwpoort gemoderniseerd werden in het kader van de uitbouw van de Wellingtonlinie. De werken werden uitgevoerd door een lokale aannemer, wellicht op basis van plannen opgemaakt door de Brugse ingenieur Jacob Dekaestecker. In 1876-1878 werd het sas nogmaals herbouwd, toen ook het volledige Ganzenpootcomplex heraangelegd werd. Aan het begin van de Eerste Wereldoorlog werd geprobeerd om via het Kattesas de IJzervlakte te laten overstromen. Van het Oude Veurnesas bleven de sluiswanden in blauwe hardsteen bewaard.

Kromme Hoek (Nieuwpoort)
De Nieuwpoortse Vierboete - een verbastering van het Franse "Bouter le feu" - werd gebouwd in de late 13de -begin 14de eeuw, de periode dat de Duitse Hanze onder leiding van de stad Lübeck maritieme contacten aanknoopte met de Vlaamse steden.

Willem De Roolaan (Nieuwpoort)
Torenruïne van de voormalige parochiekerk Sint-Laurentius uit het laatste kwart van de 13de eeuw; zwaar beschadigd tijdens de Eerste Wereldoorlog. In oorsprong vierkante bakstenen kruisingstoren van vermoedelijk kruiskerk met vier beuken. Nog deels bewaarde torenromp met sporen van dichtgemetselde spitsbogige beukaanzet ten en ten westen traptorentje met steunbeer.

Halsesteenweg 372 (Ninove)
Ingeplant nabij de Steenweg Halle-Ninove; omringend kerkhof. Verbouwde gotische kerk waarvan de oorsprong teruggaat tot de 13de eeuw. Ontstaan uit een slotkapel van het kasteel van Wedergraete, vanaf de tweede helft van de 13de eeuw gebruikt als parochiaal bedehuis.

Halsesteenweg 44 (Ninove)
De parochiekerk bevindt zich langs de Halsesteenweg en wordt omgeven door het ommuurde kerkhof en voorafgegaan door het beboomde kerkplein. De kerk ligt in de as van de pastorie. Het koor van de Sint-Pieterskerk van circa 1250 met laatgotisch transept uit 1642-1643 werd in 1750 bij de bouw van een barokke benedenkerk aangepast. De barokke westgevel met in- en uitgezwenkte topgevel werd hersteld in 1806. Het rechthoekige en ommuurde kerkhof staat ingetekend op de 18de-eeuwse Ferrariskaart. De situatie veranderde niet tot vandaag.

Okegem-Dorp 1A (Ninove)
Neoclassicistische kerk van 1842 gelegen ten zuidoosten van de dorpskom; het omringend kerkhof is vervangen door een plantsoentje en een parking. Van de vroeggotische kerk uit de 13de eeuw is enkel de toren overgebleven, heden geïntegreerd in de westgevel.

Zandvoordedorpstraat (Oostende)
Georiënteerd bedehuis omringd door parking en grasperkjes, ten zuiden met bewaarde kruisen uit de tweede helft van de 19de eeuw (recente opruiming van het omhaagd kerkhof). Vier grafstenen, 16de, 17de en 19de eeuw, ingemetseld in de zijbeuk- en transeptmuren. Gietijzeren kruis uit het laatste kwart van de 19de eeuw tegen de koorsluiting.

Bakkerstraat 1 (Oosterzele)
Oudste vermelding van de kerk teruggaand tot 1155. Oorspronkelijk toegewijd aan de Heilige Blasius en later aan Sint-Agatha die als bedevaartheilige in de kapel werd bezocht voor borstziekten. Omgevend kerkhof met 19de en 20ste-eeuwse graftekens. Waarschijnlijk oorspronkelijk een laatromaanse zaalkerk met westtoren uit de 12de eeuw nadien uitgebreid met transept en koor en verscheidene malen aangepast. De huidige parochiekerk is een typische kleine plattelandskerk in overgangsstijl romaans-gotisch.

Marktwegel 1 (Oosterzele)
Georiënteerd bedehuis met half omringend en voorts achterliggend ommuurd kerkhof. Heden driebeukige basilicale kerk met transept, koor met halfronde apsis, oksaal in de noordoostelijke hoek; in de zuidoostelijke hoek: traptoren, sacristie etc. kleine aanbouwsels. De kerk omvat twee duidelijk verschillende delen, beide met vroeggotisch uitzicht: enerzijds het driebeukige schip van vijf traveeën in 1877 nieuw gebouwd naar ontwerp van architect Auguste Van Assche en anderzijds de oude oostelijke bouw die tezelfdertijd door dezelfde architect werd gerestaureerd.

Sint-Antoniusplein 8 (Oosterzele)
Georiënteerde driebeukige kerk met uitgebouwde westtoren, ingeplant in de oosthoek van het Sint-Antoniusplein, met achterliggend kerkhof. Tijdstip van de stichting van het aanvankelijk romaans bedehuis onbekend. In de 13de eeuw vervangen door een kruiskerk met polygonaal koor. Daarvan bleven het koor met driezijdige sluiting en de zuidelijke kruisbeuk bewaard. Noordelijke transeptarm van gewitte baksteen, daterend van verbouwingen uit de 16de eeuw, evenals de verdwenen vierkante kruisingstoren. Later nog meermaals aangepast en uitgebreid.