Inventaris

Venecoweg (Nazareth-De Pinte)
Voormalig zogenaamd "Stede ter Steene", opklimmend tot eind 14de eeuw, sinds eind 18de eeuw bekend als "Papelen kasteel", naar de toenmalige eigenaar Dionesius Papeleu. In het landboek van 1777 omschreven als: "behuyst pachthof en speelgoet mette wallen ende een singele". Oorspronkelijk rechthoekig omwald goed met toegang in het zuiden en lange toegangsdreef.

Albert I laan (Nieuwpoort)
Het sas werd herbouwd in 1818, toen de versterkingswerken rond Nieuwpoort gemoderniseerd werden in het kader van de uitbouw van de Wellingtonlinie. De werken werden uitgevoerd door een lokale aannemer, wellicht op basis van plannen opgemaakt door de Brugse ingenieur Jacob Dekaestecker. In 1876-1878 werd het sas nogmaals herbouwd, toen ook het volledige Ganzenpootcomplex heraangelegd werd. Aan het begin van de Eerste Wereldoorlog werd geprobeerd om via het Kattesas de IJzervlakte te laten overstromen. Van het Oude Veurnesas bleven de sluiswanden in blauwe hardsteen bewaard.

Hendrik Geeraertplein 6 (Nieuwpoort)
Parochiekerk gelegen binnen de voormalige vestingen, in het meest zuidelijke stadsgedeelte in nabijheid van de vroegere zuidelijke stadspoort. Reconstructie van circa 1922 van in oorsprong gotische hallenkerk met neogotische toren naast het noordelijke transept, omgeven door omhaagde grasperken afgezoomd met linden; natuurstenen zuil met verweerde inscriptie, vermoedelijk afkomstig uit de voormalige 15de-eeuwse kerk, ten zuiden van het huidig kerkgebouw.

Marktplein 6 (Nieuwpoort)
Hal en Belfort op zuidelijke marktzijde ten noordoosten van de Onze-Lieve-Vrouwekerk; rechts palend aan het stadhuis via overbouwde doorgang naar het Hendrik Geeraertplein. Na verwoesting tijdens de Eerste Wereldoorlog naar oorspronkelijke plannen heropgebouwd in 1921-1923 onder leiding van architect J. Viérin. Rechthoekig halgebouw van zeven traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak met licht uitspringende, doch voorts ingebouwde oostelijke vierkante belforttoren met vijf registers.

Willem De Roolaan (Nieuwpoort)
Torenruïne van de voormalige parochiekerk Sint-Laurentius uit het laatste kwart van de 13de eeuw; zwaar beschadigd tijdens de Eerste Wereldoorlog. In oorsprong vierkante bakstenen kruisingstoren van vermoedelijk kruiskerk met vier beuken. Nog deels bewaarde torenromp met sporen van dichtgemetselde spitsbogige beukaanzet ten en ten westen traptorentje met steunbeer.

Gasthuisstraat (Nijlen)
Rijk geornamenteerde kerk in Brabantse hooggotiek, door S. Leurs geciteerd als lentebloesem van de Brabants gotiek.

Eichemstraat 190 (Ninove)
De Sint-Martinuskerk, gelegen op de heuvelrug aan de hoek van de Eichem- en Lindenbergstraat te midden een omringend kerkhof, is een zaalkerkje dat in zijn huidige vorm tot de 14de-15de eeuw teruggaat en waaraan in de 18de eeuw een pseudotransept werd toegevoegd. De kerk is voorzien van een klein kerkhof, omringd door een herbouwd bakstenen muurtje met ezelsrugafdekking.

Sint-Kristoffelstraat 6A (Ninove)
De kerk is gelegen op een helling en omringd door het ommuurd kerkhof met collectie graftekens. Laatgotische kruiskerk uit de 14de - 16de eeuw waarvan de zuidzijde in 1840 werd hersteld, de toren en voorgevel werden verbouwd in 1852; neogotisch koor en sacristie van 1858 naar ontwerp van architect Schoonejans.

Processieweg 2 (Olen)
Driebeukige longitudinale kerk met vroeg-gotische westtoren van circa 1400 en gotisch koor en middenbeuk uit de 15de- 16de eeuw.

Dorpsstraat 80 (Oostende)
Georiënteerde hallenkerk met toren west, teruggaand tot de 14de eeuw, gelegen in pittoresk kader tegen ongerepte duinengordel, waardoor beter bekend als het "Duinenkerkje". Omringd door een trapeziumvormig kerkhof met treurbomen en sierstruiken en ten zuiden ligt er een 19de-eeuws vissershuisje. Ten westen houten bruggetje over omwalling van in 1929 afgebroken 16de-eeuwse pastorie; bewaarde muur en pastorietuin.