Inventaris

Oudstrijdersstraat 111 (Oudenaarde)
In oorsprong oudste bidplaats van de vroegmiddeleeuwse villa Ehinham, domein gelegen op Ename en Nederename en aldus moederkerk van de drie kerken die in de 10de tot 11de eeuw binnen het domein werden opgericht. De aanvankelijk kleine eenbeukige romaanse kerk zou al voor 973 opgericht zijn. Toevoeging van gotische westtoren in de 14de tot 15de eeuw. In 1939 echter werd de kerk aanzienlijk vergroot in neoromaanse stijl volgens plannen van architect H. Valcke van 1937 en sindsdien omgekeerd georiënteerd. Voorheen kleiner ovaalvormig ommuurd kerkhof. Calvariekapel achterin het kerkhof deel uitmakend van de kerkhofmuur.

Pamelekerkplein (Oudenaarde)
Bouw van de kerk aangevat in 1234 aan de oostzijde met koor, kooromgang en kruisingspijlers onder leiding van de oudst bij naam vermelde bouwmeester in Vlaanderen, Arnold van Binche. Kort erna oprichting van toren en transept en vermoedelijk eind 13de eeuw bouw van schip. Overwelven van schip en transept in de periode 1502-16. De plattegrond ontvouwt een basilicale kerk met een driebeukig schip en twee zijkapellen, rond traptorentje en koor met vijfzijdige apsis en kooromgang, sacristieën tegen zuidtranseptarm. Opheffing van het omringend kerkhof in 1784 en inrichting als parkje.

Sint-Walburgastraat (Oudenaarde)
Oorspronkelijk ingeplant aan de buitenbochtzijde van de inmiddels gedempte scherpe Scheldebocht. Tot 1784 met omringend kerkhof, sinds protestants bewind in 1580 bebouwd met talrijke kleine huisjes. Geoosterde, heden volledig vrijstaande kerk met massieve vierkante westtoren van 88 meter.

Oudekerkstraat 8 (Oudenburg)
Voormalige Sint-Eligiuskerk, overgebleven gedeelte van een in oorsprong romaanse, georiënteerde en transeptloze basilicale kerk. Apsis, koor, sacristie en middentoren zijn gerestaureerd, terwijl de middenbeuk met overblijfselen van de westgevel en scheiboogarcades zijn geconserveerd als ruïne. Centraal gelegen in een trapeziumvormig kerkhof, ommuurd en aan Oudekerkstraat omzoomd met populierenrij.

Donderslagweg (Oudsbergen)
Donderslag is een middeleeuwse landbouwuitbating van de cisterciënzerinnenabdij Herkenrode (Kuringen). Herkenrode bezat een uitgebreid patrimonium. In een agrarische samenleving vormde het grondbezit de economische grondslag voor het voortbestaan van de abdij. Sinds haar stichting op het einde van de 12de eeuw verwierf Herkenrode niet minder dan 13 landbouwbedrijven en bezat ze eind 17de eeuw ongeveer 2800 ha grond. Donderslag vormde het meest noordelijk gelegen landbouwdomein. Samen met Bokrijk in Genk en het Olmenhof in Stokrooi was het een veeteeltbedrijf, dat uitgebreide graasgronden in de gemeenschappelijke heide vond.

Kerkstraat (Peer)
De decanale Sint-Trudokerk kent een lange geschiedenis die nauw verbonden is met de geschiedenis van Peer. De kerk wordt gedomineerd door haar imposante gotische toren.

Lille Dorp (Pelt)
De plattegrond beschrijft een voorstaande laatgotische westtoren met flankerende rechthoekige traptoren ten zuidoosten, laatstgenoemde voorzien van een afgeschuinde zuidwesthoek, en een neogotische kruisbasiliek.

Ninoofsesteenweg (Pepingen)
Gotisch gebouw met 12de-eeuwse romaanse kern en verschillende onderdelen uit de periode van de 14de tot de 20ste eeuw.

Casselstraat (Poperinge)
Gotische, bakstenen hallenkerk met rijzige westtoren die het stadsbeeld domineert. De kerk dateert uit het einde van de 13de en de 14de eeuw, en sluit door het bouwmateriaal, het kerkschema, en de architectonische versieringen aan bij de typische baksteengotiek van de kuststreek. Ze is gelegen aan de zuidoostelijke zijde van het oude diverticulum Cassel-Aardenburg.

Reningelstplein (Poperinge)
Tussen de kerk en de kasteelhoeve lag het in 1793 afgebroken kasteel van Reningelst.