Inventaris

Biskajersplein 2-3 (Brugge)
Laatclassicistisch herenhuis met dubbelhuisopstand van vijf + elf traveeën en drie bouwlagen onder zadeldak met schildstuk links vormde oorspronkelijk één geheel met nummer 2 een diephuis van twee traveeën en drie bouwlagen onder schilddak. Oude 16de-eeuwse kern van voormalig natiehuis van de Biskajers, zie gevelsteen en interieur.

Biskajersplein 6 (Brugge)
Eertijds zogenaamd "Den Struys". Diephuis van acht + vier traveeën en twee bouwlagen onder twee gelijklopende zadeldaken (Vlaamse pannen), circa 1510. In 1866 aanpassen rechthoekige muuropeningen en circa 1935 verplaatsen van korfboogdeur van zijgevel naar voorgevel.

Blankenbergse Dijk 79 (Brugge)
De achterin gelegen omwalde hoeve is toegankelijk via een lange dreef eindigend bij een smeedijzeren hekken met hartmotieven en bevestigd aan natuurstenen pijlers voorzien van een bekronend bolornament. De toegang wordt geflankeerd door twee kastanjebomen.

Blankenbergse Steenweg 120 (Brugge)
In 1997 wordt het kasteel ingericht als seniorenresidentie "Belamy" met 25 flats. Restauratie van het kasteel en aanbouwen van een nieuwe vleugel ontworpen door architect Jos Strubbe (Brugge). Voor- en achtergevels: bakstenen gevels van vijf traveeën, rechthoekige vensters met ramen voorzien van een grote roedeverdeling. De benedenvensters zijn beluikt. De centrale monumentale dakkapel met trapgevel en zoldervenster gevat in een samengestelde boognis, dateert van 1890.

Blauwezaalhoek 1 (Brugge)
Baksteenbouw onder pannen zadeldak. De oorspronkelijke schuiframen van het boerenhuis zijn vervangen door nieuw schrijnwerk.

Blauwkasteelweg 24-28 (Brugge)
Het ganse domein, met omliggende sportvelden zogenaamd "De Gulden Kamer", is heden eigendom van de Stad en herbergt verschillende functies. De voormalige bijgebouwen, schuur, stalling en boerenhuis worden respectievelijk gebruikt door een jeugdbeweging, een stadsdienst, een sportclub en als conciërgewoning.

Blekersstraat 2 (Brugge)
De geschiedenis van deze herberg klimt op tot de eerste helft van de 16de eeuw. Oudste vermelding teruggaand tot 1515 volgens register van de zestendelen. In zijn huidige vorm bestaande uit twee breedhuizen van twee bouwlagen onder een afzonderlijk zadeldak (Vlaamse pannen). Volledig blinde linker gevel van drie traveeën uit de 17de eeuw, rechter gevel van twee/drie traveeën uit de 16de eeuw.

Blinde-Ezelstraat 1, Burg 12 (Brugge)
Huidig gebouwencomplex, is fasegewijs tot stand gekomen op de plaats van het vroeger Ghyselhuus waar de schepenen vergaderden. De oudste vleugel, aangevat in 1376 onder graaf Lodewijk van Male, kan beschouwd wordt als het eerste monumentale, middeleeuwse stadhuis van onze gewesten en de eerste toepassing van Brugse travee. Daarnaast omvat het complex: een eerste uitbreiding van circa 1410, de Nieuwe Schepenkamer van 1523 maar na brand van 1946 herbouwd door architect J. Viérin, derde uitbreiding oorspronkelijk met kapel, keuken en wezenkamer gebouwd in 1544-1545 door meester-metselaar C. Sixdeniers, de Nieuwe Vierschaar van 1603-1604, de Thesaurie gedateerd met jaarankers 1614, een traptoren naar ontwerp van L. Delacenserie van 1903-1904 en het Kabinet van de Burgemeester van architect L. Dugardyn van 1972.

Blinde-Ezelstraat 2 (Brugge)
Voormalige Burgerlijke Griffie. Vanaf 1434 tot 1534: ondergebracht in de hier gelegen annex van het "Landhuis van het Brugse Vrije". 1537: voltooiing van de nieuwe bouw, ter vervanging van het gesloopte bouwvallige pand; uitbreidingen mogelijk beëindigd in 1608. Huidig gebouwencomplex, in het noorden begrensd door Burg, in het oosten door voormalig "Landhuis van het Brugse Vrije", in het zuiden door de Reie en in het westen door Blinde Ezelstraat. Locatie van een deel van de administratieve stadsdiensten.

Bloemendalestraat 6-8 (Brugge)
Kasteel met grosso modo L-vormige plattegrond gelegen ten oosten van de omwalling en achterliggend park, toegankelijk via een dreef bestaande uit een afwisseling van opgaande zomereiken en paardenkastanjes als knotboom. Bij het landhuis hoort een koesthuis van circa 1870 en een kasteelhoeve met 17de-eeuwse kern, aangepast in de tweede helft van de 19de eeuw. Het landhuis wordt al weergegeven op de kaart van Pourbus (1561-1571); het huidig uitzicht van het landhuis is fasegewijs tot stand gekomen, onder meer met uitbreidingen in de 18de eeuw, derde kwart 19de eeuw en vroege 20ste eeuw met de bouw van een neogotische vleugel naar ontwerp van architect Charles Dewulf.