19933 resultaten
ID: 45035 | Bouwkundig element
Weststraat 113-117 (Blankenberge)
In 1869, bouw van een klooster en schoolcomplex door de Zusters van de Heilige Jozef (Brugge). Zogenaamd "Priestergebouw" van 1897 naar ontwerp van de Roeselaarse architect Albert Callebert. Vrij lang klassengebouw van circa 1934 met nieuw zakelijke inslag, gesigneerd Raphaël Speybroeck (Blankenberge).
ID: 45030 | Bouwkundig element
Weststraat 25 (Blankenberge)
Breedhuis van vier traveeën en vier bouwlagen onder vrij steil pannen zadeldak.
ID: 45029 | Bouwkundig element
Weststraat 34 (Blankenberge)
Handelspand met een betegeling met kleine keramiektegeltjes van 1935 naar ontwerp van bouwkundige Ch. Van Wijnsberghe.
ID: 44967 | Bouwkundig element
Weststraat 72 (Blankenberge)
Beeldbepalend hoekpand van 1924 naar ontwerp van architect G. Van Der Beke. Eclectische inslag.
ID: 45032 | Bouwkundig element
Weststraat 75-77 (Blankenberge)
Art-decogetinte panden uit de jaren 1920. Parement van witte sierbaksteen, verlevendigd door middel van banden van bruine en grijze baksteen.
ID: 45034 | Bouwkundig element
Weststraat 94 (Blankenberge)
Art-decogetint burgerhuis uit de jaren 1920. Twee bouwlagen onder plat dak.
ID: 45087 | Bouwkundig element
Zeebruggelaan 5 (Blankenberge)
Burgerhuis uit de jaren 1920. Bakstenen lijstgevel met lichte regionale art-deco-inslag.
ID: 45040 | Bouwkundig element
Zeedijk (Blankenberge)
Drie stenen trappen naar de Zeedijk: Bakkerstraattrap, Kerkstraattrap of Leeuwetrap en Weststraattrap. Blankenberge telt veertien toegangen naar de Zeedijk, de drie centrale toegangen zijn stenen trappen. De monumentale constructies, met neoklassieke vormgeving dateren uit het einde van de 19de eeuw.
ID: 45052 | Bouwkundig element
Zeedijk (Blankenberge)
Standbeeld ter nagedachtenis van de Blankenbergse sergeant Henri De Bruyne en zijn overste luitenant Jozef Lippens uit Brussel. Beiden werden in 1892 gevangen genomen door Sefu, aanvoerder van de Arabieren in het huidige Congo.
ID: 45057 | Bouwkundig element
Zeedijk (Blankenberge)
Het fenomeen van de Pier is gegroeid vanuit de aanlegsteiger voor badgasten in Engeland. De komst van de spoorwegen rond het midden van de 19de eeuw ontneemt de pieren hun oorspronkelijke functie, doch de blik op de kust en het wandelen boven de zee, zijn niet meer weg te denken. De 'plezierpieren' evolueren naar constructies op ijzeren onderstel met een 'landhoofd' waar men toegangskaartjes kon kopen en een paviljoen op de eigenlijke Pier waar men van een consumptie kon genieten.