Inventaris

Langevelde (Zele)
Wegkapel gebouwd in 1953 naar ontwerp van architect Robert De Brabander onder impuls van onderpastoor E. H. Scheire en ingeplant op een omhaagd perceel met kasseibestrating rondom.

Langevelde 103 (Zele)
Romp van de zogenaamde Doginnemolen of Daeginnemolen, een stenen korenwindmolen van het type bovenkruier (grondzeiler), gebouwd voor 1834 op een voormalig molenaarshof dat mogelijk teruggaat tot de 16de eeuw.

Lokerenbaan 131 (Zele)
Villa van E. Van Damme naar ontwerp van architect Louis Van Wiele van 1951-1952. Ruime bakstenen woning van twee bouwlagen onder zeer steil schilddak met twee uitgewerkte bakstenen schouwen. Verzorgde tuinaanleg met bijhorende pergola eveneens uit de jaren 1950.

Lokerenbaan 134 (Zele)
Charmant diephuis van twee traveeën en twee bouwlagen, gelegen aan de vooruit springende oude rooilijn, , gebouwd circa 1925-1926 door de aannemers De Block-Van Goethem.

Lokerenbaan 176 (Zele)
Aan de oude rooilijn gelegen dorpswoning volgens bouwplan van 1908 en gerealiseerd door aannemer Emiel De Brauwer. Vrijstaande baksteenbouw van drie traveeën en twee bouwlagen onder pannen zadeldak.

Lokerenbaan 195-201 (Zele)
Ensemble van vier per twee in spiegelbeeld gekoppelde rijhuizen in eenheidsbebouwing, opgericht in 1938 naar ontwerp van architect Maurice Vermeiren.

Lokerenbaan 21 (Zele)
Burgerhuis van 1929 door architect Fr. Van Peteghem. Dubbelhuis van vier traveeën en twee bouwlagen onder een pannen zadeldak met poortdoorrit in de linker travee.

Lokerenbaan 219 (Zele)
Achterin gelegen vrijstaande burgerwoning met spievormige met gras begroeide voortuin met links een gemacadamiseerde oprit voor vrachtwagens. Naar verluidt werd de woning circa 1905 opgericht door een kolenhandelaar.

Lokerenbaan 221 (Zele)
Alleenstaand diephuis van twee traveeën en twee bouwlagen, onder vooraan afgewolfd zadeldak met twee gekoppelde dakvenstertjes, ingeplant op de oude rooilijn. Opgetrokken circa 1924 met de typische stijlkenmerken voor het tweede kwart van de 20ste eeuw.

Lokerenbaan 277 (Zele)
Hof ten Goede gaat terug op een rechthoekige omgrachte site met kasteel ingeplant aan de noordzijde, en aansluitend park in landschappelijke stijl ten zuiden. Onder Eugène van Meldert werd het historische kasteel omstreeks 1840-1844 verbouwd tot een buitenverblijf en werden nieuwe dienstgebouwen met stallen, koetsierswoning en koetshuis gebouwd, beide in neoclassicistische stijl, naar ontwerp van de Gentse architect Louis Minard. Het landhuis bewaart elementen van vroegere bouwfases, zoals aan de noordoosthoek een rechthoekig aanbouwsel, restant van het oude kasteeltje, mogelijk deels opklimmend tot de 16de eeuw.