Inventaris

Bree, Opitter (Bree), Gruitrode, Neerglabbeek (Oudsbergen)
De Itter en haar zijbeken sneden smalle valleien uit in het Kempens Plateau. Landschappelijk vormt de Itterbeek ook de overgang tussen het landbouwgerichte noordwesten en de Solterheide ten zuidoosten. Hoewel de oorspronkelijke heide daar is verdrongen door naaldbossen en akkers, worden in wegbermen, kapvlakten of brandgangen toch heiderelicten teruggevonden. Noordwestelijk, op de Nijsenberg en de Steenberg, voeren velden en weiden de boventoon, waartussen verspreide hoeves staan en loofbosjes voorkomen. In Opitter lagen niet minder dan vier watermolens. Vlakbij ligt nog het park Itterdal, in landschappelijke stijl, met merkwaardige boomsoorten, een vijvercomplex en vele bloemrijke delen. Guitrode kent ook een gave dorpskern met onder andere de Sint-Gertrudiskerk en een commanderij van de Duitse Orde.

Tongerlo (Bree), Kinrooi (Kinrooi), Neeroeteren (Maaseik)
De omgeving rond de Brand is gelegen in het grensgebied van de gemeenten Bree, Kinrooi en Maaseik. Ten noorden loopt de Itter- of Tongerlose Beek als een centrale as doorheen het gebied. Ten westen liggen op de Itter twee watermolens: de Keyaertmolen en Galdermansmolen. Het zwak tot zeer zwak golvend microreliëf is gevormd in een laag dekzand. Omwille van het zwak reliëf en de daarmee gepaard gaande gebrekkige ontwatering is het gebied van nature drassig. De langgerekte, smalle vennen ten noordoosten, Batven en Deunsven, ontstonden in bestaande beekdepressies. Om het gebied te ontwateren en in cultuur te brengen werd een veelheid van grachten en meestal kunstmatige zijbeken aangelegd. De site van het kasteeldomein De Oude Kuil is gevestigd op een drogere duinrug. Het relict-bocagelandschap wordt gekenmerkt door een fijnmazige mozaïek van graslandpercelen, brede houtwallen, houtkant

Kerkstraat (Bree)
Rond de kapel van Onze-Lieve-Vrouw van Rust uit 1904 werd een kapelhof met gekandelaarde lindes aangelegd.

Keyartstraat 4 (Bree)
Watergraanmolen van het onderslagtype op de Itter. Alleen de molen ligt op het grondgebied van Tongerlo, de molenaarswoning en de hoeve liggen op het grondgebied van Gruitrode. De molen is een rechthoekig gebouw van 1850, van twee traveeën en één bouwlaag onder zadeldak. Historische watermolensite met molenkom, graslanden en bomenrij langs het kanaal.

Molenstraat 56 (Bree)
Watergraanmolen op de Itter. De molen is thans niet meer gelegen aan de Itter maar aan de Wijshager- of Eetsevelderbeek; Metalen onderslagrad tegen de achtergevel van het molenhuis, met opschrift: 1985, M. DREES; het vervangt een houten rad dat in 1970 door brand was vernield. Vloeiweide aan de overzijde van de beek met knotbomenrij. Aanzet van de holle weg richting Bree ten noordoosten.

Opitterkiezel 200 (Bree)
De plattegrond beschrijft een thans éénbeukig schip van vier traveeën en een koor van twee rechte traveeën met driezijdige sluiting; de westelijke travee fungeert als portaal. Mergelstenen gebouw op een sokkel van Maaskeien; een kleine ijzerzandstenen muurpartij in de noordgevel. Omhaagd perceel met rijen lindes waarvan een deel gekandelaard. Aan de zuidwestkant van de kapel bevindt zich een calvarie.

Solterweg 16 (Bree)
Watermolen op de Itter. De molen wordt voor het eerst vermeld in 1633. In 1735 werd het woonhuis gebouwd of herbouwd. In 1850 werd de molen omgebouwd tot graan- en oliemolen. Rechts van de toegang tot de watermolen staat op de beekoever een oude knotlinde die mogelijk dienst deed als schermboom.

Brugge, Jabbeke, Oudenburg (West-Vlaanderen)
De Oostendse vaart is een in hoofdzaak tijdens de eerste helft van de 17de eeuw gegraven kanaal tussen Brugge en Oostende. Het segment tussen Brugge en Plassendale werd gegraven in de bochtige bedding van de Ieperlee(t), een middeleeuwse scheepvaartverbinding tussen Ieper en Brugge. Op het kanaalsegment liggen meerdere vaartgehuchten. De vaartdijken zijn nog grotendeels beplant met opgaande bomenrijen van populier.

Assebroek (Brugge)
In de Assebroekse Meersen loopt parallel met de Hoofdsloot een onverharde weg. De weg ligt op de dijk naast de sloot en wordt aangeduid als Haesebrouckdam. De weg op de dam is langs weerszijden beplant met een rij jonge opgaande eiken tot aan de kruising met een zijtak van de Van Praetbeek. Het vervolg van de weg loopt tussen twee sloten en wordt gemarkeerd door een rij populieren langs de ene kant en een rij knotwilgen langs de andere kant. De weg biedt open zichten op de uitgestrekte meersen en komt uiteindelijk samen met de asfaltweg Zwarte Paard die naar het gehucht Vliegend Paard leidt. Het slotennetwerk werd aangelegd in functie van de meersen en de dammen deden dienst als wegen ter ontsluiting van dit graslandcomplex.

Assebroek (Brugge)
Ter hoogte van de Hoeve 't Leitje loopt er langs de afwateringssloot St.-Trudoledeke een jaagpad of trekweg. Naast de sloot die begrensd wordt door een rij opgaande populieren loopt een parallelle onverharde weg tot aan de kruising met de oude spoorwegbedding. Dit jaagpad vormt ook de administratieve grens tussen de gemeenten Oostkamp en Assebroek.