Inventaris

Nielerstraat 3 (Maaseik)
In de voortuin van een woning in de Nielerstraat staan 3 oude knothaagbeuken (Carpinus betulus). Hoogstwaarschijnlijk is dit een relict uit een verdwenen kaphaag. De bomen werden oorspronkelijk geknot op een hoogte van 2 meter, dit traditionele beheer is echter achterwege gebleven. De bomen worden nu gekandelaard, hierdoor ontstaan verspreid op de afgezette gesteltakken kleine knotjes. Dit geeft een bijzonder uitzicht, de knothaagbeuken vormen door hun voorkomen en uitzicht een beeldbepalend object in het straatbeeld.

Sionstraat 17 (Maaseik)
In de tuin van het voormalige Agnetenklooster staat een majestueuze Japanse notenboom (Ginkgo biloba). Het betreft een bijzondere boom die een historische eenheid vormde samen met het klooster. Dit 22 meter hoge exemplaar is van het vrouwelijke geslacht.

Volmolenstraat 10-11 (Maaseik)
Watermolen op de Bosbeek, hier ook Grote Beek genaamd. De molen wordt reeds vermeld in de 17de eeuw. De huidige gebouwen dateren echter volledig uit eind 19de of begin 20ste eeuw. De watermolen is omgeven door weiland met hoogstammige bomen en broekbos.

Walstraat (Maaseik)
De nog onverharde zuidelijke oude stadswal van het historisch centrum van Maaseik is beplant met een rij van 32 bomen. Het betreft voornamelijk Amerikaanse eik, maar ook enkele lindes. In het westen buigt de wal af naar het noorden. Dit noordelijk stuk is aan weerszijden beplant met in totaal 10 bomen, eveneens Amerikaanse eik en linde. In de hoek bevindt zich een kapel.

Willibrordusweg (Maaseik)
Kapel uit de 18de eeuw, gebouwd bij de Willibrordusput. Volgens de overlevering zou deze Willibrordusput een oude doopput zijn uit de tijd van de stichting van de abdij. Twee kapellinden bij de ingang en een derde aan de achterzijde van de kapel. De put wordt gemarkeerd door snoeivormen in de taxushaag.

Mechelen-aan-de-Maas (Maasmechelen)
Initieel was de strook Lieben bedoeld voor de aanleg van een kanaal tussen Maasmechelen en Genk, maar dit plan werd nooit gerealiseerd waarna het gebied in de tweede helft van de 19de eeuw werd bebost met naaldbos. De zuidelijke bosgrens van de strook is gemarkeerd door een ondiepe gracht en het talud is beplant met hakhout van wintereik.

Mechelen-aan-de-Maas, Opgrimbie (Maasmechelen)
In het bos ten noordoosten van Heiwijk en grenzend aan het militair domein staan verschillende imposante meerstammige beuken. Deze beuken zijn een zeldzaam relict van de historische grensmarkering die gemeenten aanbrachten en die voortleeft in de huidige administratieve grenzen. 

Opgrimbie (Maasmechelen)
In het bos rond Heiwijk ligt een brede aarden wal met een gracht langs. Op de wal staan eiken, beuken en Amerikaanse eiken. De grenswal is een zeldzaam relict van de historische grensmarkering die gemeenten aanbrachten en die voortleven in de huidige administratieve grenzen.

Dreef (Maasmechelen)
Kerkhof, op de plaats van de oorspronkelijke parochiekerk, waarvan de funderingen bewaard bleven. Het kerkhof is ommuurd en aan de noordzijde afgesloten met gietijzeren hekwerk. Op het kerkhof staan enkele snoeivormen van taxus en bleven graftekens van de 17de eeuw tot de jaren 1960 bewaard.

Dreef (Maasmechelen)
In het noordelijk deel van het kasteelpark, aansluitend bij de dorpskom van Meeswijk, is er een berceau van circa 150 meter lang. In oorsprong aanpalend gelegen bij de moestuinen van het kasteel, nu zijn er voetbalpleinen aangelegd. De berceau werden aangelegd voor de bewoners van het kasteel, die er lommerrijk, volledig afgeschermd van de zon konden wandelen. Met een blanke huid onderscheidde men zich van werkende mensen die door arbeid op het land en in de moestuinen een getaande huidskleur hadden. De lovergang is uitgevoerd met haagbeuk en wordt goed onderhouden door jaarlijks scheren en door het inboeten van de vrijgekomen gaten. De stalen steunconstructie is nog deels aanwezig.