Inventaris

Beerse, Lille (Antwerpen)
Het gebied De Schrieken wordt gekenmerkt door een afwisseling van laagveenmoeras, rietland, broekbos, loof- en naaldbos en enkele percelen waardevol blauwgrasland. Enkele hooilanden vormen relicten van de ontginning tijdens de tweede helft van de 19de eeuw.

Beukenlandschap (Beersel)
De omgeving van de kasseiweg genaamd Beukenlandschap of Weg nummer zes, bestaat uit een klein beukenbestand op de zuidelijke flank van de Beerselberg, die hierdoor sterk geaccentueerd wordt.

Boonstraat, Brusselsesteenweg, Fr. Deneyerstraat, Froetenweg, Kapelaansplein, Kloosterweg, Oude Postweg, Pastoor Bolsstraat, Vanderveldenlaan, Witteweg (Beersel)
Alsemberg wordt gedomineerd door de halverwege een heuvelrug ingeplante laatgotische en in de periode 1862-1906 ingrijpend gerestaureerde Onze-Lieve-Vrouwkerk.

Uwenberg 14 (Beersel)
De woning van Herman Teirlinck is een vrijstaande villa van één bouwlaag op een quasi rechthoekige plattegrond opgetrokken uit roze geschilderde baksteen.

Struikstraat (Bekkevoort)
De middenneolithische site op de Hermansheuvel is een Michelsbergnederzetting in een voor die periode kenmerkend aardwerk, waarvan de grachten goed bewaard zijn gebleven. In het verleden werden hier bovendien grote concentraties lithische artefacten aangetroffen.

Alfred Habetslaan 40 (Beringen)
Het melkhuisje, gelegen op de hoek van de Alfred Habetslaan en de Laan op Vurten, werd in 1927 gebouwd als infrastructuur voor het gratis uitdelen van melk aan de mijnwerkers. Naast het gebouw bleef een elektriciteitspyloon in ijzervakwerk uit het interbellum bewaard.

Berlare, Overmere, Uitbergen (Berlare), Wichelen (Wichelen)
Het gebied ‘Oude Scheldemeander van Overmere-Donk en Berlare Broek’ omvat een (afgesneden) paleomeander van de Schelde gelegen op de linkeroever van de Schelde. Deze meander is heel goed herkenbaar in het landschap omdat door de lage ligging van de meander het om zeer natte gebieden gaat waar veen kon groeien en later ook veenwinning plaatsvond. De waterplassen die hierbij ontstonden volgen de oude meander en benadrukken deze vorm. Het deelgebied Turfput en Het Broek bevinden zich respectievelijk ten noorden en westen van Berlare. Ze vormen samen een ongeveer 300 meter brede en 5 kilometer lange, sikkelvormige strook tussen Berlare-Sluis en Overmere-Donk. In dezelfde meander ten zuidwesten van Berlare ligt het Donkmeer, ook gekend als Overmere-Donk, waar een goed bewaarde eendenkooi ligt.

Baron Tibbautstraat 12 (Berlare)
Het beeldbepalende herenhuis werd volgens kadastergegevens samen met het landgebouw met stal, bestemd voor de dienstbode, koetsier en hovenier, in 1877 gebouwd in opdracht van notaris Theodoor Urbain Burm. De architect is niet bekend. De grote achterliggende tuin met laat-19de-eeuwse landschappelijke aanleg werd wellicht ongeveer gelijktijdig met de bouw van het herenhuis aangelegd.

Baron Tibbautstraat 2 (Berlare)
Het Groot Huys is een voorbeeld van een minstens tot de 17de eeuw opklimmende afspanningssite, die in de loop van de 18de eeuw evolueerde tot een landhuis met aanzien als eigendom van een adellijke familie. Gedurende de 19de eeuw werd het landhuis verbouwd en uitgebreid tot een U-vormige residentie in empire- en neoclassicistische stijl met een rijkelijk interieur en bijhorend koetshuis. Tot het domein behoort een park in landschappelijke stijl, aangelegd rond 1866 en voorzien van een tuinpaviljoen uit dezelfde bouwperiode.

Dorp (Berlare)
Oorlogsmonument voor de gesneuvelden, de opgeëisten en de burgerlijke slachtoffers van de gemeente Berlare tijdens de Eerste en de Tweede Wereldoorlog en als aandenken voor de 63 Belgische soldaten gesneuveld tijdens de Slag te Berlare van 4-8 oktober 1914. Het monument werd ontworpen door Jules Vits en ingehuldigd in 1930.