Inventaris

Veurnestraat (Vleteren)
De Meestermolen is een standaardmolen met open voet. Functioneel gaat het om een korenmolen. Ten zuiden van de standaardmolen, aan de voet van de molenbelt, staat een dwarsschuurtje met wanden in stijl- en regelwerk.

Sint-Annastraat (Waasmunster)
Sterk ingekorte, lege romp van een stenen oliewindmolen, type bovenkruier (grondzeiler), die al in 1830 bestond en gekend staat als Franckesmolen of Molen van Sint-Anna.

Puyenbrug (Wachtebeke)
Ruïne van een stenen grondzeiler, Westmeersmolen genaamd, gelegen ten westen van de Puyenbrug, ten noorden van de Zuidlede. Deze molen was in 1819 opgetrokken als een ronde bakstenen poldermolen, zowel voor de afwatering als voor de bevloeiing van de omgevende landerijen door middel van een scheprad.

Stationsstraat 34 (Waregem)
Neoclassicistisch landhuis, in oorsprong daterend van circa 1852 en vrij grondig uitgebreid in 1921, en koetshuis, eveneens van circa 1852 met oranjeriegedeelte links en in 1904 aangebouwde hondenkennel. Gelegen in een kasteelpark vermoedelijk daterend van circa 1872 en ontworpen in Engelse landschapsstijl met romantiserende invloed, voorzien van siervijvers, brugjes en een ijskelder. In het park bevindt zich ook het laatste overblijvend exemplaar van een 19de-eeuws pompmolentje in Vlaanderen, gebouwd tussen 1872 en 1883. Aan de Stationsstraat is het park afgesloten door een laag gecementeerd muurtje, waarboven een ijzeren hekwerk; de toegang wordt gemarkeerd door vierkante, gecementeerde pijlers met vaasbekroning.

Koestraat 63 (Wervik)
De Brikkenmolen, ook de Witte Molen genoemd, is een stenen stellingmolen, die fungeert als koren- en oliemolen, en werd vermoedelijk gebouwd tussen 1800 en 1805.

Kruisekestraat (Wervik)
De molen Ma Campagne, ook gekend als de Kruisekemolen, is een standaardmolen met open voet. Functioneel gaat het om een korenwindmolen.

Molenwijk 72-74 (Westerlo)
De Beddermolen is een Kempische houten korenwindmolen van het type standaard met open voet, die opgericht werd in 1723 na het afbranden van de bestaande standaardmolen. Na een brand in 1967, werd de molen in 1981 heropgebouwd door de Kempense molenbouwers Rik Caers uit Retie naar plannen van architect Paul Gevers, met behoud van zoveel mogelijk van de molenkast. De molen vormt een ensemble met de bijhorende staande wip, molenaarswoning met erf, schuur, stal, losstaand bakhuis, wegenis en weiland.

Kortrijkstraat 100-106 (Wevelgem)
De aan de straat gelegen vlasschuren zijn opgetrokken voor de Eerste Wereldoorlog. De roodbakstenen trapgevels zijn opengewerkt door licht getoogde muuropeningen. Achter de schuren is het klein roodbakstenen gebouw van de vroegere vlaszwingelarij bewaard. Hier sluit ook de bakstenen molenromp Denys met kern uit 1834 aan, genoemd naar de eigenaarsfamilie. Rond 1880 werd de molenromp verhoogd tot een stellingmolen. Deze romp - samen met Vanbutseles molen de laatste getuige van zeven windmolens die Wevelgem ooit telde - vormt een baken met industrieel-archeologische waarde in het grotendeels verstedelijkte landschap.

Vinkestraat 9 (Wevelgem)
Vanbutseles molen is een stenen stellingmolen van 1850-1851. Deze korenmolen - en aanvankelijk ook oliemolen - is vernoemd naar bouwheer Richard Vanbutsele.

Wittemolenstraat 277, 277A (Wevelgem)
De vanaf 1816-1817 ontwikkelde windmolensite omvat de windmolen De Grote Macht of Witte Molen, de molenaarswoning, de stallen met het stoomketelgebouw, de maalderij (1922) en het berghok voor olievaten. Smeedijzeren hekken tussen bakstenen pilasters geven toegang tot het molenerf. Met zijn erg brede buitendiameter is de Grote Macht de meest volumineuze van de bewaarde West-Vlaamse windmolens. Deze hoge stellingmolen vormt een unieke getuige van de 'luxueuze' molenarchitectuur in de Franse en Hollandse periodes, waarbij naast baksteen ook prestigieuze natuursteen werd gebruikt. De molen met herstelde kap en wiekenkruis vormt een baken in het omgevende landschap.