Inventaris

Heurnestraat 81 (Heers)
Naast de toegang van de Sint-Pieterskapel en het omliggende kerkhof staat een relatief jonge lindeboom. Het gehucht Sint-Pieters-Heurne gaat zeker terug tot 1175. Het dorp had een schepenbank die in beroep ging bij het hof van Vliermaal, en die vergaderde onder de linde die voor de kapel stond. De huidige linde is zeker niet zo oud, maar is mogelijk een opvolger van deze lindeboom.

Heurnestraat 81 (Heers)
Deze treures werd aangeplant bij een graf op de begraafplaats van Sint-Pieters Heurne. De begraafplaats is gelegen rond de Romaanse Sint-Pieterskapel.

Heurnestraat 85 (Heers)
Bij een woning, gelegen naast de Sint-Pieterskapel te Sint-Pieters-Heurne, staat een afsluitingshaag van beuk. Deze haag maakte deel uit van de erfafsluiting van een dorpswoning of kleine hoeve die op deze plaats stond, thans vervangen door een woning. Er staan enkele dikke stammen in deze haag wat een hoge ouderdom doet vermoeden.

Heurnestraat 85 (Heers)
Deze hoogstamboomgaard is gelegen in het centrum van Sint-Pieters-Heurne. De boomgaard bestaat uit diverse soorten, voornamelijk oude bomen en is vrij compleet (weinig uitval).

Kleinveldjestraat (Heers)
In de Kleinveldjesstraat staan een tweetal beeldbepalende oude perenbomen. In deze straat zijn nog tal van relicten van de hoogstamfruitteelt bewaard.

Kleinveldjestraat (Heers)
Deze boomgaarden in het centrum van Vechmaal zijn restanten van een eerder uitgestrekter areaal hoogstamboomgaarden. De boomgaarden zijn veelal omgeven door een meidoornhaag en worden nog altijd begraast wat bijdraagt aan de historische en ensemblewaarde. De boomgaarden in het centrum van het dorp zijn klein van oppervlakte en gevarieerder in soorten.

Langstraat (Heers)
Kersenboomgaard gelegen in de hoek tussen de Langstraat en de Monikkenlaan. Deze boomgaard staat voor de eerste maal afgebeeld op de kaart van Vandermaelen (1854). Ook op de latere kaarten wordt deze boomgaard, met meidoornhaag afgebeeld.

Sint-Martinusstraat (Heers)
Grensboom van zomerlinde, gelegen op de grens tussen Vechmaal en Oreye, alsook de grens tussen Vlaanderen en Wallonië. De grensboom is aangeplant op de westelijke berm van de weg, op de plek waar de gemeente- en gewestgrens naar het westen van de weg afbuigt.

Vechmaallaan (Heers)
Deze boomgaard, reeds zichtbaar op de kabinetskaart van de Ferraris (1771-1778) werd gebruikt voor eigen consumptie en verkoop op de lokale markt. Hierbij moet wel worden opgemerkt dat op het deel van het perceel het dichtste tegen de weg op de historische kaarten een woning/hoeve is afgebeeld. Deze woning is verdwenen en dit deel van het perceel is nu nog weiland. Het achterste deel van het perceel bestaat uit de boomgaard. Aan de kant van de Vechmaallaan wordt de boomgaard afgesloten door een meidoornhaag. Meidoorn is een typische soort die in deze streek veel werd toegepast in afsluitingshagen.

Brustem (Sint-Truiden), Bommershoven, Borgloon, Hendrieken, Hoepertingen, Piringen, Rijkel, Voort (Tongeren-Borgloon)
In de Romeinse periode werd er een uitgebreid wegennetwerk uitgebouwd om de steden met elkaar te verbinden en de agrarische gebieden te ontsluiten. Van dit netwerk bleven verschillende delen bewaard waaronder het vermoedelijke tracé van de voormalige Romeinse weg of heirbaan van Tongeren-Tienen-Cassel-Boulongne. Deze weg, ook Romeinse kassei of Oude kassei genoemd, is voor het grootste gedeelte nog als weg bruikbaar en is elders overgeleverd als perceelsgrens. Op kaart gezien vormt de Romeinse weg een zeer rechtlijnig traject van oost naar west. Het doorsnijdt verschillende heuvelruggen en -toppen waardoor het op vele plaatsen ingesneden is en een holle ligging kent met hoge bermen met houtkanten. Vanaf de weg zijn vele vergezichten naar de omgeving mogelijk.