Inventaris

's Gravenvoeren, Remersdaal, Sint-Martens-Voeren, Sint-Pieters-Voeren, Teuven (Voeren)
De ankerplaats strekt zich uit over het grootste deel van de deelgemeenten ‘s-Gravenvoeren, Sint-Martens-Voeren en Sint-Pieters-Voeren en omvat de dorpskernen van deze gemeentes. De diep ingesneden Voer loopt centraal door de ankerplaats en aan weerszijden strekt zich een agrarisch landschap uit afgewisseld door bossen. Voeren heeft een zeer hoge concentratie aan holle wegen en graften. Typisch voor het landschap zijn de vele kom- en trechtervormige depressies of dolinen.

Oostmalle (Malle), Zoersel (Zoersel)
De geschiedenis van ’s Herenbos is verbonden met de ontwikkeling van het aanpalende kasteeldomein de Renesse, aansluitend bij het dorpscentrum van Oostmalle. Het vroegere Nonnenbosch evolueerde van een natuurlijk jachtbos, via een bos voor houtexploitatie tot een idyllisch bos, ingericht als romantisch buitenverblijf. De beekvallei bleef het meest intact en vertegenwoordigt vandaag nog steeds de rijkste flora van het gebied. Heihuizen is een voorbeeld van een typische heideontginning in de Kempen. Het bestaat uit een complex van voornamelijk Grove dennenbestanden, afgewisseld met grote percelen loofhout. Zomereik en beuk zijn de dominante boomsoorten. Het gehucht Zalven bestaat uit een aantal karakteristieke Kempische hoeven met bijgebouwen langs de Salphensebaan; de Sint-Antoniuskapel; graslanden, weilanden en akkers en niet verharde veldwegen.

Herselt (Herselt), Veerle (Laakdal), Averbode, Testelt, Zichem (Scherpenheuvel-Zichem), Tessenderlo (Tessenderlo)
De abdij van Averbode ligt op het grondgebied van drie provincies en op de overgang van het Hageland naar de Kempen. De omgeving wordt gekenmerkt door ijzerzandsteenheuvels, uitgestrekte bossen, heiderelicten en landduinen. De Norbertijnerabdij, gesticht in 1134, speelde een zeer belangrijke rol in de ontginning van de omgeving en begon al in de 18de eeuw met de omvorming van heide en loofbossen naar naaldbossen. De ommuurde abdijsite met haar gebouwen vormen een schilderachtig geheel in de bosrijke omgeving, die de laatste eeuwen weinig gewijzigd werd en wordt gekenmerkt door een straalvormig wegenpatroon dat de centrale abdij verbindt met omliggende dorpen, hoeven en kapellen. In Averbode heide werden de heide en tal van voormalige visvijvers hersteld.

Mol (Mol), Retie (Retie)
Tot op vandaag is Postel een schaars bewoond gehucht, waar groen een prominente plaats inneemt. De relatieve ongereptheid van Postel is in hoofdzaak te danken aan het feit dat het gebied tot voor kort in handen bleef van een zeer gering aantal grootgrondbezitters, waaronder de Norbertijnen van de abdij van Postel en de familie van Broqueville van het 'kasteel van Postel'. De Ronde Put en omgeving betreft, dankzij de uitgestrektheid en ongereptheid, immers één van de interessantste gebieden van de Kempen. De afwisselende vegetatietypes van droge heide, grove dennen, elzenbroek struweel en oude bossen resulteren in een belangrijke botanische waarde.

Tongerlo, Westerlo (Westerlo)
De ankerplaats, gesitueerd in de Antwerpse Zuiderkempen, wordt gekenmerkt door de 12de-eeuwse ommuurde Norbertijnerabdij, het gesloten Kasteeldomein de Meeûs d'Argenteuil en het contrasterende relatief open omgevende landschap met oud bomenbestand. De abdijsite met een grotendeels bewaarde omgrachting is toegankelijk via een 17de-eeuwse lindendreef. De inplanting van de abdijgebouwen, daterend uit verschillende periodes en geschikt rondom een binnenplein, en het omgevende domein zijn sinds de 19de eeuw goed herkenbaar en relatief gaaf bewaard gebleven. Het Da Vinci museum, bevat een bijzondere getrouwe kopie uit 1500 van het beroemde 'Laatste avondmaal'. Het Kasteel de Meeûs d' Argenteuil uit 1915 is een perfecte nabootsing van de 17de-eeuwse renaissance-architectuur. Het kasteel wordt omgeven door een gaaf bewaard domein met Franse tuin, landschapspark met vijver en bijgebouwen.

Brecht (Brecht), Westmalle (Malle), Schilde (Schilde), Zoersel (Zoersel)
Het landschap rondom de abdij wordt gevormd door een historisch complex van landbouwgronden en bossen, doorkruist met dreven en afwateringsgrachten. In de 18de eeuw bestond het gebied echter nog uit heide met vennen. De stichting van het 'Klooster Onze-Lieve-Vrouw van het Heilig Hart' in 1794 door Franse cisterciënzers betekende een keerpunt in de geschiedenis van dit landschap. De priorij werd in begin van de 19de eeuw verheven tot abdij. Om inkomsten en daarmee ook het voortbestaan van de gemeenschap te verzekeren, kregen de monniken bosbouw en landbouw als hoofdtaak. In het midden van de 19de eeuw is de heide dan ook bijna volledig ontgonnen en omgezet naar naaldbos enerzijds en akkers of weiland - in de nabije omgeving van de abdij - anderzijds.

Heverlee (Leuven)
De abdij van ‘t Park ligt ten zuidoosten van Leuven in de vallei van de Molenbeek. Deze historische site, de abdij, de watermolen, de bijgebouwen en de vijvers zijn nagenoeg ongewijzigd de laatste 230 jaar. Het 43 ha grote abdijdomein is in zijn huidige vorm het laatste overblijfsel van de schenking, bestaande uit woeste gronden en bossen, die hertog Godfried met de Baard in 1129 aan de Norbertijnen deed. Ten zuiden van de abdij van 't Park ligt de heuvelrug, de Pietersberg, een agrarisch gebied doorsneden door een aantal holle wegen. Ook de terreinen van het Sint-Albertuscollege met aanpalend klooster en park horen bij de ankerplaats.

Kessel-Lo (Leuven)
De abdij van Vlierbeek ligt ten noordoosten van Leuven, maar ten zuiden van de Negenbunders en de drassige vallei van de Molenbeek, die tot in de eerste helft van de 20ste eeuw aansloot op het toen nog bestaande deel van het Lovens Broek of Lovenarenbroek. De dreven, de abdijsite en de akkers errond zijn bewaard gebleven zoals ze 200 jaar geleden waren. Enkele dreven werden in de nabijheid van de abdij aangeplant.

Kermt, Kuringen, Stokrooie (Hasselt)
De abdijsite van Herkenrode ligt in de Demervallei in het overgangsgebied tussen de Lage Kempen en Haspengouw. Het is een uitgestrekt historisch domein dat teruggaat tot het voormalige abdijcomplex der cisterciënzerinnen (gesticht in 1182). Ten noorden van de Demer situeren zich de beemden, ten zuiden de oude abdij met haar aanhorigheden, neerhof, het oostelijk gelegen kasteelpark en de overige, hoger gelegen landbouwgronden. Behalve niet-bevloeid hooi- en weiland kwamen hier tot in de 20ste eeuw ook grote vloeiweiden voor.

Bever (Bever)
Akrenbos is gelegen tussen Lessines en Bever en maakt deel uit van een groter boscomplex Bois d’Acren op het grondgebied van de provincie Henegouwen. Het ligt op de flank van een beekdal, de Arenbergbeek. Het beekdal herbergt een typische bronbosflora. Het zuidelijk deel wordt Bos del Gouffe genoemd. In het oostelijk deel liggen meerdere percelen gras- en akkerland.