Inventaris

Kasterlee (Kasterlee), Oud-Turnhout (Oud-Turnhout)
De gebouwen van de voormalige priorij van Corsendonk gaan terug tot de eerste helft van de 16de en de 17de eeuw. De priorij zelf gaat terug tot 1398. Het molenhuis, de gracht rond het domein, de vijver en het drevenpatroon zijn nog goed bewaard. Het centrale gedeelte van het gebied en een deel van de valleien van de Wamp en de Rodenloop kregen hun huidige vorm door de landbouwactiviteiten in de 19de eeuw. De variatie in abiotische condities binnen het gebied is groot en dat uit zich in vegetatie en landschap. De Tikkebroeken, in de vallei van de Rodenloop, wordt gekenmerkt door een typische beekdalvegetatie.

Lichtaart, Tielen (Kasterlee), Turnhout (Turnhout)
De valleien van de Kleine Kaliebeek en de Roeikensloop vormen, samen met de hoger gelegen ontginningen, een bijzonder goed bewaard relict van het oude Kempische cultuurlandschap. Op de hogere gronden verwijzen talrijke kleine landschapselementen en plaggenbodems vandaag naar dit vroegere landbouwgebruik. In de 19de eeuw werd in de vallei van de Kleine Kaliebeek en de Roeikensloop veel turf en moerasijzererts gewonnen. De plassen die daar het resultaat van waren, zijn nu vaak omgevormd tot vijvers. Het landschapsbeeld en de esthetische waarde van de vallei wordt bepaald door de kleinschaligheid en diversiteit (ruigten, broekbos en extensieve weilandjes, doorweven met houtwallen, bomenrijen, waterlopen en een deels onverhard wegennet). De vallei van de Kleine Kaliebeek staat in scherp contrast met het omgevende intensieve landbouwgebied.

Eikelenbosstraat, Fosheistraat (Kinrooi)
Het Stamproyerbroek is het laatste relict van een zone van vochtige heide en moerassen die zich uitstrekte over de gemeenten Hamont, Bocholt, Bree, Kinrooi, Tongerlo en Neeroeteren. Het gebied heeft bijgevolg een belangrijke natuurwetenschappelijke en esthetische waarde.

Berchem, Kwaremont, Ruien, Zulzeke (Kluisbergen), Etikhove, Nukerke (Maarkedal), Melden (Oudenaarde), Ronse (Ronse)
De ‘West-oostelijke heuvelkam’ strekt zich in dit gebied uit vanaf het Kluisbos (Kluisbergen) over de kam van Heynsdale (met Heynsdalebos), de Hotond (met Hotondbos-Scherpenberg), de heuvelkam van de Zandstraat en van de Ommegangstraat tot Bois Joly (Ronse). De zone ‘Plateaurand’ sluit aan bij de Pleistocene Scheldevallei en vormt een overgang naar de West-oostelijke heuvelkam. Tot deze fysische entiteit behoren onder andere het Koppenbergbos en het Elenebos. Het gebied ‘Kwaremont en omgeving’ betreft de dorpskern van Kwaremont, de Paterberg en Waaienberg, en ook het Feelbos, Beiaardbos en Ingelbos. Tot het pleistocene Scheldeterraslandschap van Berchem-Melden behoren ‘Paddenbroek’ en ‘Waarde’. Het betreft laaggelegen, natte tot vochtige grasland- en moerasgebieden.

Erps-Kwerps, Everberg, Kortenberg (Kortenberg)
Het Kasteeldomein de Merode en omgeving, gelegen op de noordelijke rand van het Brabants leemplateau tussen Leuven en Tervuren, vormt een overgang naar de noordelijker gelegen Vlaamse vallei. Het gebied is gelegen in de drassige vallei van de Ader- en Wasbeek, met in het westen een hoger gelegen Diestiaanheuvel. Sinds het einde van de 18de eeuw is het gebied in grote lijnen weinig veranderd. Het landschap wordt gedomineerd door een langgerekte park- en boszone die deel uitmaakten van het kasteel de Merode. Dit tot in de 14de eeuw teruggaand kasteel ligt centraal in het gebied en wordt omringd door een uitgestrekt landschapspark. Ten noorden van dit bosgebied ligt een landbouwgebied hoofdzakelijk bestaand uit akkers met hierin het nog steeds omgrachte historische Wijnegemhof en de overblijvende gebouwen van de voormalige Benidictinessenabdij van Kortenberg, gesticht in het begin van de 12de eeuw.

Kooigem (Kortrijk), Sint-Denijs (Zwevegem)
Dit gebied ligt op een zuidelijke uitloper van de interfluviale kam tussen en het Schelde- en Leiebekken. Bovenop de kam liggen het Grandval- en Kooigembos. De bossen herbergen een waardevolle en rijke (voorjaars)flora. Aansluitend bij het bos liggen enkele weilanden; de rest van de hellingsflanken ligt onder grote akkerlandpercelen zonder perceelsrandbegroeiing. De Zandbeek stroomt aan de voet van de heuvel waar het Grandvalbos op ligt.

Hoge Dreef, Lage Dreef, Sint-Godelievestraat, Vlasmolenstraat, Warande, Watermolenwal, Wittestraat, Zeger van Heulestraat (Kortrijk)
Het dorpsgezicht bevindt zich ten noordoosten en ten oosten van het centrum van Heule en omvat het Hof van Heule en de omliggende landerijen, de open kouter rond de Preetjesmolen en de langsliggende vallei van de Heulebeek, tussen de Warande en Watermolen.

Kraainem (Kraainem), Overijse (Overijse), Duisburg, Tervuren (Tervuren)
Het Zoniënwoud, met een oppervlakte van circa 4400 hectare, is het grootste en best bewaarde relict van het historische Kolenwoud, dat stelselmatig kleiner werd. Een uitgebreid drevenpatroon doorsnijdt het bos. Het Zoniënwoud bestaat uit twee deelgebieden: het zuidwestelijk deel van het Zoniënwoud tussen Hoeilaart en Sint-Genesius-Rode en het noordoostelijk deel in Tervuren en Kraainem, dat ook het Kapucijnenbos, het Bos van Marnix en het arboretum van Tervuren bevat.

Lanaken, Rekem (Lanaken), Opgrimbie (Maasmechelen)
De steilrand van het Kempisch Plateau doorsnijdt het gebied en overbrugt een hoogteverschil van 40m. Verschillende beken dwarsen het talud en creëren een grillig patroon. De beekvalleien worden gekenmerkt door alluviale elzenbossen en venige broekbosjes en relicten van viskweekvijvers en watermolens. In de aanwezige bosbestanden is de fase van planmatige bosaanleg nog duidelijk herkenbaar aan het dambordpatroon van paden en brandgangen. Zowel in de heide als in de naaldhoutaanplanten komen enclaves wintereik voor onder de vorm van hakhout, beperkte struwelen, houtwallen en afzonderlijke stoven. Het Pietersembos was jacht- en productiebos van de heren van Pietersheim. Vlakbij ligt het middeleeuwse burchteiland met ruïnes en restanten van drie slotgrachten. In de uitgestrekte naaldbossen werden in de 20ste eeuw dankzij hun groene karakter preventoria en sanatoria opgericht.

Oordegem, Smetlede (Lede), Massemen, Wetteren (Wetteren), Serskamp (Wichelen)
De Serskampse beek heeft een diepe asymmetrische vallei uitgeschuurd met een zeer steile rechteroever. De steile hellingen zijn grotendeels bebost en hebben kwelzones met voedselarm kwelwater. Langs de beek liggen sterk gleyige gronden die naar de dorpskern overgaan in drogere zandgronden. De dorpskom van Serskamp ligt op een hoogte met rondom enkele bosgebieden. De 18de-eeuwse Serskampse bossen zijn in omvang gekrompen en bestaan nu grotendeels uit naaldhout en hoogstammig loofhout met nog sporen van hakhout. Er zijn nog schaarse fragmenten van nat en zuur elzenbroek en het lichtrijk eiken-berkenbos met overgangen naar heide.