Inventaris

Pastoor Verrieststraat 40 (Anzegem)
In kern 18de-eeuwse pastorie, vermoedelijk in de 19de eeuw verhoogd met een verdieping. Van 1895 tot 1922 woning van priester-schrijver Hugo Verriest. Pastorie geflankeerd door deels bewaarde lage zijgebouwen. Gelegen ten oosten van de kerk, verscholen achter een omvangrijke voortuin. Aansluitende tuin achteraan.

Stientjesstraat 64 (Anzegem)
Thans hoeve, in kern opklimmend tot in de 18de eeuw, bestaande uit losstaande gewitte bakstenen bestanddelen op gepikte plinten en onder pannen zadeldaken. Bekiezeld erf.

Vossestraat 21 (Anzegem)
Hoeve, in kern opklimmend tot in de 18de eeuw, zie datering woonhuis met jaaranker 1777 in oostelijke zijpuntgevel. Woonhuis, schuur en bakhuisje zijn aangegeven op het primitief plan van het kadaster. Hoeve bestaande uit losstaande gewitte bestanddelen (baksteen of vakwerk) onder zadeldaken en opgesteld rond een deels verhard erf. Welkomstlindes aan de twee erftoegangen, veekeringshagen en een hoogstamboomgaard. Bij de hoeve horen twee huisweides met een poel, knotbomen en houtkanten.

Diepestraat 6 (Ardooie)
Hoeve, bestaande uit 19de- en 20ste-eeuwse hoevegebouwen op site die opklimt tot de 18de eeuw, met cichorei-ast uit 1913/1942. Boerenhuis van één bouwlaag onder zadeldak in zwartgeglazuurde mechanische pannen Ten zuiden schuurgebouw met aangebouwde asten. Ten noorden van het boerenhuis strekt zich de boomgaard uit, omhaagd door een hulsthaag, met op de hoek van het perceel een kapel. Ijzeren hek tussen nieuwe overhoekse bakstenen pijlers en bakhuis.

Laagstraat 10 (Ardooie)
Hoevesite op zijn minst opklimmend tot het derde kwart van de 18de eeuw, zie afbeelding op de Ferrariskaart (1770-1778), twee gebouwen in L-vormige constellatie. Onverhard erf met boomgaardrestant toegankelijk tussen overhoekse bakstenen hekpijlers met mijtervormige nis en ijzeren hek. Aan oostzijde een boerenhuis met vernieuwd parement en oudere kern. Ten zuiden van het erf een schuurvolume in donkerrode baksteenbouw, deels beplankt en met halfopen wagenhuis.

Spinnekensambachtstraat 36 (Ardooie)
Opklimmend tot de tweede helft van de 18de eeuw. Diepergelegen volume, toegankelijk via een zuidelijke bochtige erfoprit. Witgeschilderde bakstenen eenlaagsbouw met gepekte plint, onder zadeldak in mechanische pannen. Boomgaard ten zuidoosten.

Tieltsestraat 59 (Ardooie)
Historische site met 19de- en 20ste-eeuwse gebouwen. U-vormige constellatie met daaromheen boomgaard. Aan noordzijde het boerenhuis van zeven traveeën onder zadeldak met mechanische pannen. Naastgelegen stalvolume. Aan de westzijde open mestvaalt.

Wezestraat 8 (Ardooie)
Voormalige molenaarshoeve van de Plaatsmolen of molen Van Compernolle, met bebouwing minstens opklimmend tot de 18de eeuw, op site die reeds in de 16de eeuw als molensite wordt weergegeven. Woonhuis met schuur- en staldeel in één langwerpig volume, in witgeschilderde baksteenbouw met grijsgeschilderde plint.

Arendonk (Arendonk)
De bossen van de Kwade Putten werden in de tweede helft van de 19de eeuw aangeplant, binnen een al wat ouder dambordvormig ontginningspatroon. De structuur van deze bossen, vooral naaldbossen, is nog gaaf bewaard. Ook komen er nog een aantal vennen voor, relicten van het vroegere heidelandschap. Sommige ervan werden omgevormd tot vijvers op een kasteeldomein. Het gebouwenpatrimonium in het gebied Kwade Putten betreft onder andere een kasteel, enkele villa’s, een boswachterswoning en twee kapellen, alle daterend van einde 19de eeuw-eerste helft 20ste eeuw. De reliëfsverschillen, de uitgestrektheid van de bossen (binnen wat voor de rest een landbouwomgeving is), de rust en het onbebouwde karakter zijn belangrijke kenmerken van dit gebied, het heeft dan ook een hoge belevingswaarde.

Arendonk (Arendonk), Oud-Turnhout (Oud-Turnhout)
Het gebied is, hoewel plaatselijk aangetast doorheen de tijd, een uniek voorbeeld van een compleet historisch heide – economiesysteem. Historisch – landschappelijk vormde het westelijke deel (de vallei van de Aa met de woonkernen Schuurhoven en Schuurhovenberg) een complex van akkers en graslanden (het zogenaamde infield), terwijl het centrale en oostelijke deel ervan een immense heidevlakte was (het outfield).