Inventaris

Westendelaan 195 (Middelkerke)
Zwaar vernield tijdens de Eerste Wereldoorlog werd de hoeve, die in oorsprong minstens tot het eerste kwart van de 17de eeuw terugging, in 1920-1924 heropgebouwd. De hoevegebouwen werden daarbij in een semigesloten opstelling ingepland rond een rechthoekig erf, met in het noorden de boerenwoning, in het westen de schuurvleugel en in het zuiden en het oosten een L-vormige stalvleugel met een beeldbepalende inrijpoort. Voor het ontwerp en de opvolging van de werken werd beroep gedaan op Théodore Raison. Hij hanteerde daarbij een op de regionale baksteenarchitectuur van de 16de en 17de eeuw geïnspireerde vormentaal.

Zwarteweg 9 (Middelkerke)
Naar verluidt vooroorlogse hoeve omwald en op andere plaats gelegen, heropgebouwd naar ontwerp van architect A. Dothée van 1920. Getypeerd door minder streekeigen volumes confer brede dakhellingen met hoge nok en geknikt zadeldak bij boerenhuis, voorst echter in lijn van de traditionele hoevebouw.

Kleine Ravestraat 4 (Moorslede)
Wederopbouwhoeve, naar verluidt van 1926, waarbij stallingen echter zouden dateren van voor de Eerste Wereldoorlog. Teruggaand op de regionale hoevebouw.

Nieuwe Bevelsesteenweg 61 (Nijlen)
Woonstalhuis met aangepast bedrijfsgedeelte, zes + vijf traveeën en één bouwlaag onder zadeldak, ingemetste gevelsteen 1735 boven de huidige deur.

Polderdijk 1 (Oostende)
Hoeve sluit qua typologie aan bij wat kenmerkend is voor de Noordzeepolders, namelijk hoeves met losse bestanddelen, hier uit de 18de en 19de eeuw. Vanaf de polderdijk ziet men de imposante, niet-gekalkte dwarsschuur met haaks daarop de lange volumes onder lage zadeldaken van boerenhuis met geïncorporeerde stallingen en vrijstaande stal ertegenover. Hoeve met losse verankerde bakstenen bestanddelen onder zadeldaken, U-vormig gegroepeerd rondom een onverhard erf met bewaarde mestvaalt en bakstenen stoepen.

Schorredijk 7 (Oostende)
Historische hoeve die haar naam te danken heeft aan de typische vorm van het boerenhuis. De hoeve grenst aan de Schorredijk, en is gelegen vlakbij de dorpskom van Stene. De Schorredijk begint aan de Steensedijk en eindigt aan de Torhoutsesteenweg. De dijk is ontworpen circa 1720 en omsluit de Snaaskerkepolder, die samen met de Sint-Catharinapolder en de Keignaertpolder als een spoelpolder moest instaan voor het uitschuren van de circa 1700 opnieuw verzande Oostendse haven.

Walzegem 33 (Oosterzele)
Het Waterhof is een achterin gelegen, enkelvoudig omgrachte en door populieren omringde grote hoeve van het semigesloten type, voorheen met stokerij. Gewit bakstenen hoevecomplex onder schild- en zadeldaken, uit de 17de eeuw met uitbreidingen en aanpassingen uit de 19de eeuw. Gekasseid rechthoekig binnenerf geopend aan de achterzijde; vroeger gesloten. Brede korfboogpoort in zandstenen omlijsting met booglijst op imposten voorzien van het jaartal 1675. De hoeve ligt vandaag in een overwegend agrarisch landschap en is toegankelijk via een onverharde oprijlaan. De grachten zijn bewaard langs drie zijden en worden gemarkeerd door onder andere een rij populieren op de wal.

Fabiolalaan 2 (Oostkamp)
Reeds in de tweede helft van de 17de eeuw wordt op deze locatie een buitengoed vermeld. Vrij imposant verankerd, bakstenen volume onder gemansardeerd schilddak. Voormalige schaapsstallen, gebouwd in 1936-1937 naar een ontwerp van de Brugse architect Antoine Dugardyn, die op dat ogenblik ook het kasteel restaureerde. In het kasteeldomein ligt een restant van een voormalige moestuin, boomgaard en verschillende kleine stallen en bergingen. Tevens bewaarde serre, gebouwd in 1936. Parkaanleg met kenmerken van 19de of vroeg 20ste-eeuwse landschappelijke vormgeving met resterende parkvijver en vervallen brug. Vervaagde centrale dreef naar het centrum van Oostkamp beplant met lindebomen.

Gevaartsestraat 93 (Oostkamp)
Klein 19de-eeuws hoevetje bestaande uit een woning met geïntegreerd schuurtje, bakhuis en een vrijstaand nutsgebouw.

Kortrijksestraat 312 (Oostkamp)
Naar verluidt voormalige woning voor de opzichter van het kasteel De Breidels. De woning situeert zich op het einde van een in noordelijke richting lopende dreef. De bouw van het woonhuis met een achterliggend hondenhuis in opdracht van Irénée Peers de Nieulant wordt in het kadaster vermeld in 1873. Woonhuis met symmetrische opbouw op een H-vormige plattegrond.