Inventaris

Blankenbergse Dijk 83 (Blankenberge)
Vrijstaande bakstenen volumes onder pannen (zadel)daken. Centraal op het erf, vrij groot huis op verspringende plattegrond. Rode baksteenbouw met gebruik van gesinterde baksteen voor hoekpilasters en vensteromlijstingen/ druiplijsten, witgeschilderde muurankers (onder meer jaarankers "1879").

Brugse Steenweg 129 (Blankenberge)
Voormalige herberg, aangeduid met één bouwvolume op de Ferrariskaart (1770-1778). Twee bakstenen gebouwen met muurankers, witgeschilderd en met gepekte plint. Boerenhuis met geïncorporeerde stallen van anderhalve bouwlaag, onder pannen schilddak, schrijnwerk deels bewaard. Ten zuiden, bakhuis onder pannen zadeldak.

Groendijk 57 (Blankenberge)
Licht achteringelegen hoevetje met beeldbepalend lang volume van woonhuis met geïncorporeerd stal- en schuurvolume, anderhalve bouwlaag onder zadeldak (nok parallel aan de straat, Vlaamse pannen).

Hooistraat 10 (Blankenberge)
Licht achterin gelegen, haaks op de straat gelegen hoevetje uit de 19de eeuw. Witte baksteenbouw onder zadeldak (wisselende nokhoogte, Vlaamse pannen en golfplaten, mogelijk ter vervanging van strodak), klimmend laadluik.

Kuiperscheeweg 8, 12 (Blankenberge)
Hoeve met losse, lage bestanddelen onder pannen zadeldaken. Ten noorden van het erf, nieuw boerenhuis uit de jaren 1990. Ten oosten van het erf, verlaten witgekalkt boerenhuis van het langgestrekte type ten gevolge van de aansluitende stalvleugel, in kern mogelijk uit de tweede helft van de 18de eeuw.

Scharebrugstraat 154 (Blankenberge)
Beeldbepalende aan de straat gelegen, historische hoeve, in de nabijheid van de Scharebrug over het kanaal van Blankenberge. Als site met losse bestanddelen als dusdanig reeds aangeduid op de Ferrariskaart (1770-1778). De benaming "Duivekeet" verwijst naar een hoeve die in het Ancien Régime een duiventoren mocht houden.

Zeebruggelaan 163 (Blankenberge)
Historische hoeve zogenaamd "Raaswalle" met een belangrijke ligging net ten zuiden van de tweede Evendijk. Volgens historicus M. Coornaert gaat deze hoeve terug op een vluchtheuvel of "woonterp" binnen het schorrenland van de 10de of 11de eeuw (de hoeve moet "ten laatste kort na de bouw van de evendijk gevestigd zijn") zie de licht verhoogde ligging van het hoofdvolume en de nu verdwenen walgracht.

Dorpsstraat 30 (Bocholt)
Oorspronkelijk het woonhuis van een thans verdwenen, grote gesloten hoeve, links van het huidige gebouw. Deze hoeve staat reeds aangeduid op de Ferrariskaart (1771-77); het huidige woonhuis staat in de Atlas van de Buurtwegen (1845).

Eikenlaan 1 (Bocholt)
Damburg was een cijnshof, dat verworven werd door de heren van Bocholt. De zetel was een herenhoeve, die door de heer verpacht werd en een paar dagen per jaar door hem gebruikt werd als jachtpaviljoen. Mogelijk was Damburg oorspronkelijk een schans voor de inwoners van het dorp, opgericht in het vierde kwart van de 16de eeuw. De hoeve omvat zuidwesten het poortgebouw van 1715, met aansluitende recente aanbouwsels, en de hoeve in de noordwestelijke vleugel bestaande uit een woonhuis en aansluitend dienstgebouwen, in kern opklimmend tot de 17de eeuw. Rondom de omwalde hoeve ligt een netwerk van dreven dat zich enerzijds uitstrekt van noordwest naar zuidoost en anderzijds van noordoost naar zuidwest.

Galgenbergstraat 22 (Bocholt)
De huidige langgestrekte hoeve is, op het volume na, een volledige reconstructie van een voor de streek typische Kempische hoeve uit de eerste helft van de 18de eeuw.