Inventaris

Kinkenberg (Voeren)
De gemengde houtkant bestaat uit opgaande bomen van zoete kers, opgaande bomen, hakhout en knotbomen van gewone es, hakhout van iep, opgaande okkernoot, opgaande zomereik, hakhout en opgaande zoete kers, restant van een veekering van eenstijlige meidoorn op het talud, gladde iep 'Cornuta', roos en gewone hazelaar.

Kinkenberg (Voeren)
Het middelhoutbos bevindt zich op een talud tussen twee graslanden. Door het gemengde bos loopt een pad. De soortensamenstelling bestaat uit zomereik in de bomenetage, gewone es in de bomenetage en als hakhout en olm, zoete kers, gewone robinia en gewone esdoorn in de hakhoutetage. Het middelhout werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout. Het middelhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij een deel van de beplantingen als overstaander werden bewaard en andere periodiek als hakhout werden gekapt.

Komberg (Voeren)
De houtkant langs het talud van de holle weg 'Komberg' loopt in noordelijke richting, en vormt tevens de westelijke grens van het beschermde landschap 'Martelberg – Graftengebied'. De houtkant bestaat uit gladde iep, hakhout en opgaande bomen van gewone es, hakhout van hazelaar, hakhout van witte paardenkastanje, knotbomen van haagbeuk en hakhout van veldesdoorn. Daarnaast komt er ook kruisbes, gewone kardinaalsmuts en roos voor.

Konijnsberg (Voeren)
De gemengde houtkant staat op een talud tussen particuliere tuinen en de straat. De soortensamenstelling bestaat uit hakhout van veldesdoorn, hakhout van gewone es, hakhout van gladde iep, gewone kardinaalsmuts, eenstijlige meidoorn en roos. De houtkant vormt een historische eenheid met een landschappelijke structuur, namelijk een talud van een weg. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van het talud van de weg. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout en loofvoedering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.

Mariahof (Voeren)
De gemengde houtkant bestaat uit opgaande gewone essen, en zwaar hakhout van es, met een omtrek van meer dan 650 cm. Zomereik komt als hakhout en opgaande bomen voor. Hakhout van gewone hazelaar en gewone esdoorn. Opgaande bomen van gewone robinia, wintereik en witte paardenkastanje. Veldesdoorn is aanwezig als hakhout en knotbomen. Meidoorn komt voor op de koppen van het talud als veekering. Kruisbes en roos zijn bijmengingen. Ruwe berk, gewone kardinaalsmuts en gladde iep zijn in de houtkant aanwezig. Er is een lijnaanplanting van Canadapopulier.

Mennekesput (Voeren)
De gemengde houtkant staat op een talud langs de holle weg. De soorten bestaan uit hakhout van gewone hazelaar, hakhout van gewone esdoorn, opgaande bomen en hakhout van gewone robinia, opgaande bomen en hakhout van gewone es, knotbomen van gewone haagbeuk, zomereik, opgaande bomen van Canadapopulier, kruisbes, rode kornoelje, iep, zoete kers en Amerikaanse vogelkers. Er staan restanten van een geschoren meidoornhaag op de kop van het talud. Deze veekeringshaag heeft sporen van vlechtwerk.

Middelhof, Obsinnich (Voeren)
Ten westen van de watermolen van Obsinnich bevindt zich in de vallei van de Remersdaalbeek een stelsel van relicten van vijvermolens. De Remersdaalbeek is een zijbeek van de Gulp die in Remerdaal ontspringt. De meest oostelijke spaarvijver is de grootste, de meest westelijke de kleinste. De kleinste vijver had een verbinding met de Remersdaalbeek. De oostelijk vijvers werd gehalveerd bij de bouw van het 45 km lang spoorlijntracé tussen Antwerpen-Tongeren-Visé-Aken, door de Duitsers gebouwd tijdens de Eerste Wereldoorlog. De Remerdaalbeek loopt ten noordwesten van het vijvercomplex. Vanaf de Kabinetskaart van de Ferraris zijn de spaarvijvers steeds op de verschillende kaarten aanwezig tot en met de topografische kaart van 1969. Op de kaart van 1981 zijn de vijvers aan het verlanden. Bij en in het stelsel van spaarvijvers staan beplantingen en rietlanden.

Moleke (Voeren)
De gemengde houtkant, ten noorden van de Kapel Trichterbeeldje gelegen, ligt op een talud langs de weg. Het is een beeldbepalend object dat getuigt van een welbepaalde beheersvorm uit het verleden waarbij de beplantingen werden gekapt. De gemende houtkant bestaat uit hakhout van gewone es. Andere soorten zijn zomereik, zoete kers, gladde iep en boswilg.

Moleke (Voeren)
De gemengde houtkant staat op een talud op de perceelsgrens tussen weilanden. De samenstelling bestaat uit gewone robinia, gewone hazelaar, eenstijlige meidoorn en olm. De houtkant vormt een historische eenheid met een landschappelijke structuur, namelijk een talud. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van taluds. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout en loofvoedering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.

Moleke (Voeren)
De gemengde houtkant staat op een talud van een holle weg. De samenstelling ervan bestaat onder andere uit hakhout, opgaande bomen en knotbomen van gewone es, gewone kardinaalsmuts, eenstijlige meidoorn, roos, kerspruim, gladde iep, zomereik, witte paardenkastanje, hakhout van gewone robinia, hakhout van gewone esdoorn en hakhout van hazelaar. De houtkant vormt een historische eenheid met een landschappelijke structuur, namelijk een talud van een holle weg. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van het steile talud van de holle weg. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout en loofvoedering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.