Inventaris

Broekom (Borgloon)
Deze houtkant is gelegen op een steil talud van ca. 10m hoog. Het gaat om een begroeiing van hakhout en opgaande bomen met soorten zoals es, eik en olm. De beplanting diende om het talud te stabiliseren en werd tevens gebruikt als geriefhout.

Barelstraat (Bornem)
Een smalle strook grasland wordt langs drie zijden begrensd door een lage rij knotwilgen. De bomenrij markeert de perceelsgrens en wordt verder aangevuld met hakhout.

Boskant 65 (Bornem)
Het erf van een boerderij wordt langs de straatkant deels afgesloten door een gemengde haag van voornamelijk meidoorn en haagbeuk met bijmenging van vlier, sleedoorn, hulst, liguster, taxus en veldesdoorn.

Eikerheide, Spuistraat (Bornem)
Het Moer, een gebied met grote verscheidenheid aan gesloten bospartijen en open gedeelten bestaande uit: akkers, weiden, vijvers, plassen, grachten, moerassen, e.d., wordt doorkruist met dreven, houtkanten en dijken die we al op de 18de-eeuwse Ferrariskaart kunnen waarnemen. De ca. 1000 lange dreef heeft een bomenetage van snelgroeiende populierenklonen. Onder de populierenrijen bevind er zich in de bermen van de Koolputdreef een hakhoutetage. Het is een gevarieerde houtkant die bestaat uit Zomereik met toevoegingen van Vuilboom, Ratelpopulier, Schietwilg en Hazelaar die als hakhout werden beheerd.

Luipegem 109 (Bornem)
Op de perceelsgrens van een huiskavel is een olmenhaag aangeplant met bijmenging van haagliguster. De afscheidingshaag was bedoeld om het erf af te sluiten van het aangrenzende akkerperceel.

Schuttershofweg (Bornem)
Afsluitingshagen horende bij woningen gelegen langs de Edmond Vleminckxstraat. Door het gebruik van Haagbeuk in een dicht plantverband is de haag ondoordringbaar. Door ze jaarlijks te scheren wordt ze op traditionele wijze onderhouden. De haag is geplant langs de perceelgrens en is nog een representatief voorbeeld van een scheerhaag dienstig als afsluiting.

Bijstierstraat (Brakel)
Een houtkant van 66 meter lang op een wegtalud bestaande uit meerdere soorten in een traditioneel hakhoutbeheer. Es, veldesdoorn, rode kornoelje, gladde iep zijn er als hakhout beheerd en sleedoorn, eik, meidoorn en vlier staan er vermoedelijk ten gevolge van natuurlijke uitzaaiingen. Naast de houtopbrengst vervult de houtkant ook een belangrijke nevenfunctie, namelijk het vastleggen van het talud om erosie te voorkomen.

Bijstierstraat 6 (Brakel)
Een houtkant van 130 meter lang op een wegtalud bestaande uit meerdere soorten in een traditioneel hakhoutbeheer. Een oude uitgedunde kaphaag met es, els, haagbeuk en gladde iep; hakhout van gladde iep, hazelaar, els en els. Meidoorn, haagbeuk en eik staan er vermoedelijk ten gevolge van natuurlijke uitzaaiingen. Naast de houtopbrengst vervult de houtkant ook een belangrijke nevenfunctie, namelijk het vastleggen van het talud om erosie te voorkomen.

Borgveld 4 (Brakel)
Een oude kaphaag van in hoofdzaak fladderiep en es staat op de noord- en oostgrens van een erf bij een verbouwd hoevetje. De haag bestaat uit we aparte delen. Op de kadasterkaart van PC. Popp en de kaart van Van der Maelen is er langs de oostelijke haag een voetweg weergegeven, bovendien merken we dat er in de 19de eeuw hier geen gebouw aanwezig was. Op de Ferrariskaart (ca 1775) werd hier wel een hoevetje ingetekend en het erf was volledig afgeboord met een beplanting. In die tijd was het gebruikelijk om het erf af te boorden met houtkanten die nuttig waren als afsluiting, houtproducent (brand-, gerief-, constructiehout) en loofvoedering. Men gebruikte hiervoor een scheer- of kaphaag en hakhout. De nog aanwezige oude kaphaag van fladderiep is plaatselijk onderbroken en de vrijgekomen ruimte is opgevuld door een lijnaanplanting van drie opgaande lindebomen.

Bospad, Sonkpad (Brakel)
Een gemengde houtkant met sporen van een oude kaphaag, hakhout en opgaande bomen als perceelrandbeplanting rond een weiland. Opgaande bomen van es en canadapopulier (stamomtrek van 370 cm); knotbomen van es, haagbeuk, esdoorn, veldesdoorn, bindwilg, ruwe en gladde iep; hakhout van esdoorn en veldesdoorn.