Inventaris

Roodbos (Voeren)
De gemengde houtkant staat op een talud langs de weg. Het hakhout en de opgaande bomen voorkomen erosie van de steile helling. Een andere functie was het produceren van brand-, ambachts-, bouw-, geriefhout, loofvoedering. De houtkant bestaat uit hakhout van gewone hazelaar, gewone es, iep (mogelijk Ulmus hollandica), opgaande bomen van gewone es, zomereik en struiken van onder andere gladde iep en meidoorn. Vanaf de topokaart van 1873 komt het wegenpatroon overeen met de huidige situatie. Het beplant talud is op alle latere topokaarten aanwezig.

Schophemmerhei (Voeren)
De gemengde houtkant bevindt zich op een talud van een holle weg. De soortensamenstelling bestaat uit hakhout, knotbomen en opgaande bomen van gewone es, hakhout van hazelaar, opgaande bomen van zoete kers, opgaande zomereik, knotbomen van zomereik met een omtrek van meer dan drie meter, gewone kardinaalsmuts, eenstijlige meidoorn, opgaande Canadapopulier, sleedoorn, bosrank, rode kornoelje, olm, hakhout van zomerlinde, knotbomen van gewone beuk en haagbeuk. Opvallend is het zeer oude hakhout van veldesdoorn, met een omtrek van meer dan vijf meter.

Schophemmerhei (Voeren)
De gemengde houtkant staat op het talud ten zuiden van de weg die de Noorbeekvallei volgt. De samenstelling ervan bestaat hoofdzakelijk uit hakhout van gewone es, met omtrek tot meer dan zes meter. Daarnaast komen ook opgaande Canadapopulieren en hakhout van Canadapopulier voor, hakhout van zomereik, roos, eenstijlige meidoorn, gewone hazelaar, iep en sleedoorn. De houtkant vormt een historische eenheid met een landschappelijke structuur, namelijk een talud van een weg. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van het talud van de weg. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout en loofvoedering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.

Sinnich (Voeren)
De gemengde houtkant bevindt zich in de bovenloop van de Sinnichbeek, net ten noorden van het spoorwegtracé van de lijn Tongeren-Aken. De houtkant is door graslanden omgeven. Hij bestaat uit opgaande bomen van gewone es, meidoorn, gewone robinia, zoete kers, roos, sleedoorn, olm, zomereik, schietwilg en wilde lijsterbes.

Sint-Pieterstraat (Voeren)
De gemengde houtkant staat op een talud langs de Sint-Pieterstraat. Hakhout van gewone hazelaar, gladde iep, veldesdoorn en gewone es komt voor bij zoete kers, boswilg, rode kornoelje, kerspruim, sleedoorn en eenstijlige meidoorn.

Ulvend (Voeren)
De gemengde houtkant staat op een talud langs de weg Ulvend. De soortensamenstelling bestaat uit Hollandse linde, een restant van een veekering van meidoorn, gewone hazelaar, zoete kers, opgaande bomen van zomereik en opgaande bomen en hakhout van gewone es.

Veurs (Voeren)
De houtkant op het talud van de holle weg die vanuit Veurs naar het zuiden loopt bestaat uit zeer oude knotbomen van gewone haagbeuk, winterlinde, olm, zomereik, gewone hazelaar, knotbomen en hakhout van gewone es, hulst en gewone aalbes. Op de kop van het talud staat meidoorn als veekeringshaag.

Viséweg (Voeren)
De houtkant is aangeplant op het talud van de Viséweg en bestaat uit hakhout en opgaande bomen. Het hakhout omvat eenstijlige meidoorn, olm, gewone es en zomereik. De opgaande bomen bestaan uit zomereik. Er is een natuurlijke verrijking van gewone vlier, gewone hazelaar, gewone kardinaalsmuts en boswilg.

Vitschen (Voeren)
De gemengde houtkant bevindt zich op een talud tussen weilanden. De soortensamenstelling bestaat uit hakhout, knotbomen en opgaande bomen van gewone es, hakhout van zomereik, bosrank, eenstijlige meidoorn, iep, sleedoorn en lork. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van het talud. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout of loofvoerdering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.

Trockart 2 (Wellen)
Kasteeldomein met laat 19de-eeuws parkje in eenvoudige landschappelijke stijl met aansluitend parkbos, aangelegd op een tot de 17de eeuw opklimmende site waarvan de configuratie tot vandaag onveranderd bleef; grachten met bruggen en smeedijzeren hekken, deels verbreed tot parkvijver.