Inventaris

Vitschen (Voeren)
De gemengde houtkant bevindt zich op een talud tussen weilanden. De soortensamenstelling bestaat uit hakhout, knotbomen en opgaande bomen van gewone es, hakhout van zomereik, bosrank, eenstijlige meidoorn, iep, sleedoorn en lork. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van het talud. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout of loofvoerdering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.

Trockart 2 (Wellen)
Kasteeldomein met laat 19de-eeuws parkje in eenvoudige landschappelijke stijl met aansluitend parkbos, aangelegd op een tot de 17de eeuw opklimmende site waarvan de configuratie tot vandaag onveranderd bleef; grachten met bruggen en smeedijzeren hekken, deels verbreed tot parkvijver.

Maelbroekstraat 45 (Wetteren)
Een zeldzame fladderiep staat in de voortuin bij een woning. De meeste fladderiepen die in de erfgoedinventaris zijn opgenomen zijn oude knotvormen of hakhoutstoven, dit exemplaar hier in de Maelbroekstraat is een opgaand exemplaar.

Raymond Hernalsteenstraat 2-4 (Wezembeek-Oppem)
Eclectisch kasteel uit de 19de eeuw met kasteelpark in landschappelijke stijl van bijna 4,5 hectare, aangelegd in de jaren 1870 in een voormalig kloosterdomein op een naar het noordoosten afhellend terrein; het kasteel werd rond 1880 met neobarok stucwerk versierd; voor één derde bebost, tot recent met een vijvertje.

Wortegem (Wortegem-Petegem)
De geknotte fladderiep bevindt zich in een loofhoutbestand dat onderdeel is van het boscomplex Oud-Moregembos - Spitaalsbossen, gelegen tussen Wortegem, Waregem en Anzegem-Heirweg. Met een stamomtrek van 3,15 meter is dit de dikste en vermoedelijk ook de oudste gekende fladderiep van Oost-Vlaanderen.

Anzegemseweg, Groenstraat (Wortegem-Petegem)
De goed onderhouden, oude afsluitingshagen bij het hoevetje bestaan uit vijf te onderscheiden onderdelen. Naast scheerhagen van haagbeuk, beuk, hulst en haagliguster is er ook een op stam gezette hulst. Tegen de noorwestzijde van het erf bevindt zich een scheerhaag van ruwe iep wat eerder uitzonderlijk is.

Strijpen (Zottegem)
Het erf van een boerderij wordt aan de straatzijde en langs de losweg afgesloten met een geschoren olmenhaag. Aan de straatzijde is de haag ingeboet met haagliguster. Olm werd voor deze toepassing geprefereerd omwille van de zeer dichte vertakking aan de basis. Mits de haag goed onderhouden werd kon men hierdoor het kleinvee op het erf houden en werd indringing voorkomen. Olm wordt heden ten dage nog weinig aangeplant omwille van de olmenziekte. Het valt ons echter op dat de goed onderhouden scheerhagen van olm gezond zijn en niet belaagd worden door de olmenspintkever. Een verklaring is mogelijks dat de spintkever zwaarder takhout of stammen nodig heeft om zich te vestigen.

Rijkbos (Zottegem)
Het betreft hier een scheerhaag op een perceel dat als boomgaard in gebruik is en tot de eigendommen behoort van het Kasteel van Leeuwergem. De houtkant wordt vermoedelijk al eeuwen op traditionele wijze beheerd. Het is een scheerhaag die langs de straatkant nagenoeg volledig bestaat uit olm en aan de achterkant uit meidoorn. Door de jaren heen heeft de haag een al dan niet natuurlijke verrijking gekend met sleedoorn, braam, klimop, hazelaar, vlier, hondsroos, hulst, taxus, zoetekers en haagliguster.

Bruggenhoek 1 (Zwalm)
Een erfafsluitingshaag op de hoek van Krekelstraat en de Bruggenhoek in hoofdzaak bestaande uit olm en met al dan niet natuurlijke bijmengingen van haagbeuk, beuk, linde en vlier. Het betreft hier een zéér oude scheerhaag bedoeld om indringing te voorkomen en om te verhinderen dat de dieren, met name het kleinvee, op het erf zouden uitbreken. Hier in de streek prefereerde men het gebruik van olm omdat deze soort aan de basis een zeer dichtte vertakking maakt.

Heufkensstraat 22-24, Neerkouter (Zwalm)
Een weerhaag, ooit dienstig als veekering, staat er langs de Neerkouter om een huisweide met boomgaard af te sluiten. Deze voorloper van de prikkeldraadafsluiting bestaat hier nog op originele scheerhoogte. De veekeringen werden vroeger ondoordringbaar gemaakt door ze aan te planten met meidoorn in dichte plantafstanden, door ze regelmatig te verjongen, door inboet en snoei. Om het gat in de haag te dichten werden bepaalde vlechttechnieken toegepast en werden beschikbare takken in de haag gevlochten. Dat het een oude haag is blijkt uit de vele bijmengingen die er door natuurlijke verrijking in terecht zijn gekomen.