Inventaris

Sint Leonardus 42 (Pajottegem)
Gesloten hoeve met witgekalkte volumes gegroepeerd rondom een geplaveide binnenplaats. Overluifelde inrijpoort. Een houtkant markeert de historische huiskavel van de hoeve waar nog een relict van de boomgaard aanwezig is.

Steenweg Asse (Pajottegem)
De houtkant op een talud bevindt zich op de zuidelijke helling van de Scheibeekvallei. De houtkant bestaande onder andere uit gewone es (Fraxinus exelsior), gewone hazelaar (Corylus avellana), zoete kers (Prunus avium) en zomereik (Quercus robur) ligt tussen twee akkerlanden en een grasland.

Torreborrestraat (Pajottegem)
De houtkant staat op de linker oever van de Bellembeek, die de grens van Vlaanderen en Wallonië vormt. De sterk meanderen beek wordt door een lint hakhout begeleid. De houtkant bestaat uit zwarte els (Alnus glutinosa), gewone hazelaar (Corylus avellana), gewone es (Fraxinus exelsior), Canadapopulier (Populus canadensis (x)), wilg (Salix) en olm (Ulmus).

Zullikstraat (Pajottegem)
Het hakhout van gewone hazelaar (Corylus avellana) en gewone es (Fraxinus exelsior) bevindt zich op de perceelsgrens van twee landbouwpercelen.

Brugsesteenweg, Vliegveldweg (Pittem)
Bij een graslandperceel dat op de kaart van Vandermaelen (circa 1850) nog als bos werd ingetekend staat aan de noordoost-, zuidoost- en zuidwestzijde een oude houtkant. Mogelijks is de houtkant ontstaan uit de bosrand. Dit relict heeft de tand des tijd doorstaan en is op meerdere plaatsen onderbroken. Het omrandt een groot deel van het huidige graslandperceel. De locatie is hooggelegen in het landschap en sluit dicht aan bij de VRT-zendmastinstallatie van Egem. Ook in de nabije omgeving komen nog fragmenten van oude bosrandbegroeiingen voor, maar deze zijn minder uitgesproken.

Kijkverdriet (Ravels)
Het Kijkverdriet wordt gekenmerkt door de afwisseling van een agrarisch gebied met bossen ten noorden, grasland en (broek)bossen in het westen. Het rectangulair kavelnet is een relict van de 19de-eeuwse ontginning van dit gebied.

Burchtstraat, Visésteenweg (Riemst)
De Wachelkoul was vermoedelijk de oudste ontginning van wat we nu de Grote Berg noemen. De bovengrondse ingang naar deze ontginning is zichtbaar in het landschap, dit is een verdiept perceel dat vanuit de Burchtstraat vertrekt. De Wachelkoul is ingestort en deze instorting is op het terrein nog herkenbaar aan de verdiepte ligging, het onregelmatig reliëf en de begroeiing met loofbomen en struiken, onder andere essen en populieren. Rond de instorting zelf liggen enkele graslanden met kleine reliëfverschillen en verzakkingen. De toegang die op dit moment het meeste gebruikt wordt, is de toegang Lacroixberg. Deze toegang is op een later moment opengegraven in de toen al bestaande groeve omdat de oorspronkelijke toegang ingestort was. Een holle weg verbindt de toegang met de Visésteenweg.

Eekhoornlaan, Ijsvogellaan, Toekomstlaan (Sint-Genesius-Rode)
Op een steil talud is, in het verstedelijkte landschap bij de Boesdaalhoeve, nog een houtkant bewaard met zeven opvallende bomen. Het zijn zes eiken en één haagbeuk waarvan twee opgaande eiken, vier knoteiken en één knothaagbeuk. Ze zijn op traditioneel wijze boven in het talud ingeplant. De dikste heeft een stamomtrek van 446 cm. Niet alle bomen konden gemeten worden, een tweede knoteik had een stamomtrek van 410 cm. Knoteiken met stamomtrekken van meer dan 4 meter zijn zeldzaam.

Jaak Calloensstraat (Sint-Pieters-Leeuw)
Houtkant met twee opgaande eiken en een knoteik met al dan niet natuurlijke verrijking van sleedoorn, eik, olm, braam en bosroos.

Sint-Truiden (Sint-Truiden)
Oude boswal op de scheiding van het 17de-eeuwse abdijdomein van de Sint-Trudoabdij in Nieuwenhoven met het 'Mielenbroek' van de abdij van Nonnemielen. De boswal bestaat uit een aarden wal met laag geknotte haagbeuken naast een gracht.