Inventaris

Engelbamp 55-57 (Sint-Truiden)
Tot eind 18de eeuw was het domein bij het buitenhof van de abdij van de Sint-Trudoabdij in Nieuwenhoven aan alle zijden begrensd door een dreef. Aan de westzijde grensde het abdijdomein aan de historische dreef Engelbamp, die nu nog als een verharde weg met nieuw aangeplante bomen of houtkanten bestaat. Noord en oost omgrensde een dreef of pad het domein. Die dreef bestond uit een onverhard pad, een gracht en een houtkant van opgaande beuken of hakhout uit haagbeuk. Aan de zuidkant vormt de gekanaliseerde Kelsbeek de grens tussen abdijdomein en andere bezittingen. Deze structuur is nog goed herkenbaar, hoewel op sommige plaatsen vervaagd. Binnen de contouren lag de kern van het abdijdomein met het buitenverblijf van de abt, de hoeve, vijvers, begraasde hoogstamboomgaarden en akker 'Den Hulst'. In de 17de eeuw was de ruimte binnen deze begrenzing opener dan nu het geval is.

Kelsbeek (Sint-Truiden)
Waar de historische weg, genaamd Kelsbeek, over een uitloper van het interfluvium tussen Gete en Herk loopt, vormt hij een zeer diep ingesneden holle weg.

Kelsbeek (Sint-Truiden)
Relict van een historisch voetweg, die in de 17de eeuw nog bestond, maar nadien vervaagd is.

Noduwezstraat (Tienen)
Deze smalle gekasseide, holle weg in Goetsenhoven is verhard met kasseien in Tiense kwartsiet, één van de weinige wegen die over de hele lengte in dit streekeigen materiaal is uitgevoerd. De kasseiweg heeft een lengte van 345m en een breedte van vermoedelijk 2m20. Het grootste deel van de straat is ook een holle weg met verspreid staand essenhakhout in de bermen.

Borgloon, Gotem, Hoepertingen, Kuttekoven (Tongeren-Borgloon), Berlingen (Wellen)
Dit gebied is gelegen aan de noordwestrand van het massief van Borgloon. Het is heuvelachtig en sterk ingesneden door erosie. Het is een uitgesproken agrarisch landschap met centraal het gehucht Kuttekoven met enkele belangrijke hoeves en de Sint-Jan-de-Doperkerk. Het gehucht wordt doorsneden door de markante spoorwegbrug en spoorwegbedding van de voormalige spoorweg Sint-Truiden-Tongeren. Ten noorden van het gehucht liggen de gesloten hoeve De Klee en kasteel De Klee. Halverwege tussen Kuttekoven en Berlingen (Wellen), aan de oostelijke rand van de riviervlakte van de Herk, ligt het gehucht Rullingen met het gelijknamige kasteel met omliggend park en hoogstamboomgaarden. De Herk stroomt diep ingesneden door het landschap. Het dorp Berlingen sluit hierop aan, de Sint-Agathakerk kijkt van een hoogte uit op de waterloop.

Broekom (Tongeren-Borgloon)
Deze houtkant is gelegen op een steil talud van ca. 10m hoog. Het gaat om een begroeiing van hakhout en opgaande bomen met soorten zoals es, eik en olm. De beplanting diende om het talud te stabiliseren en werd tevens gebruikt als geriefhout.

Overrepen (Tongeren-Borgloon)
Het bos van Kolmont grenst in het noordwesten aan een weideboomgaard met een poel. Ter hoogte van de poel wordt de bosgrens gemarkeerd door een rij voormalige knotbomen. De rij bestaat uit drie lage geknotte essen, een vijftal knothaagbeuken en drie sterk uitgegroeide haagbeuken die vrij hoog werden geknot. Deze bomen staan op een boswal, vermoedelijk een relict van een oude wal die de grens van het bos markeerde.

Gousbeemdstraat, Ketsingenstraat, Maastrichtersteenweg (Tongeren-Borgloon)
De Galgenberg, gelegen aan de grens van de stadsvrijheid, vormde de executieplaats van de vrijheid Tongeren.

Heirbaan (Tongeren-Borgloon)
Langs een onverharde weg uitgevend op de Heirbaan, is een houtkant met zeker vier oude hakhoutstoven van es gelegen. De bomen bevinden zich tegen een talud. Het hout van deze bomen werd zoals gebruikelijk was, gebruikt voor geriefhout.

Heirbaan (Tongeren-Borgloon)
De Romeinse weg van Tongeren naar Sint-Truiden doorsnijdt hier de heuvelrug die het interfluvium vormt tussen de vallei van de Herk en de vallei van de Mombeek. Op deze plek is de Romeinse weg wisselend ingesneden als holle weg en aan weerszijden takken verschillende andere wegen en paden hierop aan en doorkruisen ze de Romeinse weg. Het ontstaan van deze holle wegen hangt samen met de fysische gesteldheid van het terrein (erosiegevoeligheid en aanwezige relief) en de invloed van de mens.