Inventaris

Wachtebeke (Lochristi)
Het gebied ligt in het noorden van Wachtebeke. Het gaat om een kleine polder die begrensd wordt door dijken. De Sint-Elooiskreek behoort tot het krekengebied van Overslag-Zuiddorpe dat zich in het overgangsgebied bevindt tussen een groter krekengebied dat zich verder uitstrekt naar het noorden en Zandig Vlaanderen ten zuiden hiervan. De Grote Dekzandrug Maldegem-Stekene, die net ten zuiden van het gebied ligt vormt een natuurlijke grens tussen deze gebieden. Kenmerkend zijn de kreekrestanten, waaronder de Sint-Elooiskreek en de dijken die, benadrukt door opgaande bomenrijen, opvallende lijnelementen in het landschap vormen en tevens het gebied afbakenen. Bovendien is er een duidelijk microreliëf aanwezig dat de overgang naar de zandstreek benadrukt.

Wachtebeke (Lochristi), Moerbeke (Lokeren)
De kreken Grote Kreek en Pereboomsgat zijn gesitueerd in het noorden van de gemeentes Wachtebeke en Moerbeke Waas. Het gebied maakt deel uit van het krekengebied van Overslag – Zuiddorpe, een overgangsgebied tussen een groter krekengebied dat zich verder uitstrekt naar het noorden en Zandig Vlaanderen in het zuiden. De Grote Dekzandrug Maldegem-Stekene, die zich net ten zuiden van het gebied bevindt, vormt een natuurlijke grens tussen deze gebieden. Het gebied wordt gekenmerkt door beboomde dijken en kreekrestanten waarvan de Grote Kreek en Pereboomsgat de meest opvallende zijn.

Wachtebeke (Lochristi), Moerbeke (Lokeren)
Het Heidebos bevindt zich tussen Moerbeke en Wachtebeke op de grote dekzandrug. De droge, hogere gedeelten waren te onvruchtbaar om in het vast landbouwareaal te worden opgenomen en worden door heide en bos gekenmerkt. De overgang bos-akkers is scherp begrensd door een talud. In het noorden ligt het Fort Francipanie en de Parmavaart. In het zuiden een spoorwegbedding.

Daknam, Lokeren (Lokeren)
De Daknamse Meersen behoren tot de Durmevallei en worden gekenmerkt door het voorkomen van een kleinschalig landschap: kleine percelen hooiland en grasland worden begrensd door grachten met open water of begroeid met verlandingsvegetaties, al dan niet omzoomd door knotwilgen en elzenstruiken. De kleinschalige dorpskern van Daknam ligt in het noorden van het gebied.

Moerbeke (Lokeren), Stekene (Stekene)
Het Wullebos - de Baggaart, op de grens tussen Moerbeke en Stekene, bestaat in het noorden uit naaldbos op de grote dekzandrug. De Papdijk loopt door het gebied. In het zuiden komen voornamelijk akkers en weilanden voor.

Aardeken, Bleekmeersstraat, Nijverheidstraat, Snepstraat (Lokeren)
Het gebied Buylaers - Verloren Bos, respectievelijk een alluviaal landschap en een stuifzandlandschap zijn twee elementen die het rivierlandschap van de Durme typeren. Het deelgebied Verloren Bos omvat het omstreeks 1899-1900 gebouwde eclectische kasteel Verloren Bos met park.

Lommel (Lommel)
Midden 19de eeuw werden grootschalige vloeiweiden aangelegd om de onvruchtbare heidegebieden in de Limburgse en Antwerpse Kempen landbouwkundig te valoriseren. De realisatie van deze projecten was mogelijk dankzij de sedert 1825 in gebruik genomen Zuid-Willemsvaart en het Kempens kanaal van Bocholt tot Herentals. In Lommel ontstonden vier irrigatiezones. Drie blokken liggen binnen de perimeter van dit gebied, met name de wateringen van Lommel-Kolonie, Jozef Keelhoff en Hondsbos. De vloeiweiden van Lommel-Kolonie, tegenwoordig 'De Watering' genoemd, werden aangelegd door de Belgische staat in 1848, tussen het kanaal Bocholt-Herentals en de Nederlandse grens, in het noordoosten van de gemeente Lommel. Deze watering was vanaf haar ontstaan onafscheidelijk verbonden met de Rijkskolonie van Lommel-Kolonie.

Lommel (Lommel), Neerpelt (Pelt)
Het Hageven is gelegen aan de Dommel. Langs de Dommel komen er veenformaties voor, overwegend begroeid met rietvelden. Ten oosten van de Dommel komen overwegend kleinschalige vochtige weidepercelen voor. In oostelijke richting gaan deze geleidelijk over in een meer open akkerbouwgebied op plaggenbodems. De riet-, vijver- en vennenzone ten westen van de Dommel sluit zeer nauw aan bij het heidelandschap met landduinen en deflatiekommen met soms stagnerend water. Om de zandgronden te verbeteren werd rond 1850 een irrigatiesysteem aangelegd in de omgeving van de Bergeikse dijk waarvan nog relicten zichtbaar.

Gellenberg 93-97, 93A (Lubbeek)
Langgerekt, tweelaags 18de-eeuws landhuis met opeenvolgende uitbreidingen circa 1850, 1907, 1911 en 1930, diverse bakstenen bijgebouwen uit de 18de eeuw en later, gelegen in een domein met interessante bomencollectie, struikenmassieven en tuinfolly dat begin 19de eeuw in vroeg-landschappelijke stijl werd heraangelegd.

Etikhove, Maarke-Kerkem (Maarkedal), Oudenaarde (Oudenaarde)
In de vallei van de Maarkebeek is de meanderende beek dikwijls vergezeld van beekbegeleidende vegetatie en watermolens, zoals de Ladeuzemolen. Ten noorden van de beek ligt een steile helling met taluds en perceelsrandbegroeiing. Op de top van de heuvel ligt de kouter als open akkerlandgebied met verschillende holle wegen. De kapel van Kerselare gaat terug tot de 15de eeuw en is een bekend bedevaartsoord met de ommegang van O.-L.- Vrouw van Zeven Weeën. Op de zuidflank van de Kapelleberg staat de bedevaartskapel van Sint-Vincentius. Boven op de Edelareberg ligt het voormalige Kezelfort gebouwd onder het Hollands Bewind als gedetacheerd werk van de vesting Oudenaarde. Op de helling tussen de Kapellekouter en de Maarkebeek staan verschillende indrukwekkende gesloten hoeven uit de 18de eeuw.