Inventaris

Hoofdstraat (Dendermonde)
Het behoort tot de oudste Scheldeveren in de regio van de Bovenschelde. Houten veerbrug, aanpalend deel van de Scheldeoever met resterend metselwerk van oud veerhoofd, twee dukdalven, houten ponton met ijzeren loopbrug.

Sas (Dendermonde)
In 1667-1669 werd op de Dender in het centrum van de stad een sas met vier nieuwe domaniale watermolens opgericht, ter vervanging van de sluizen en de vernielde molens van de Ooie-Nieuwburcht.

Sint-Ursmarusstraat 137 (Dendermonde)
Scheepvaartmuseum en voormalige scheepswerven Van Praet-Dansaert en Van Damme. De voormalige scheepswerf Van Praet–Dansaert is één van de oudste, zo niet de oudste nog volledig bewaarde Vlaamse scheepswerf met droogdokken, werkhuizen, burelen, loodsen en werktuigen. De nog bestaande droogdokken voor houten schepen van de scheepswerven van Van Damme en van Van Praet-Dansaert dateren uit de 19de eeuw. Het voormalige huis van scheepsbouwer Emiel Van Damme, dateert vermoedelijk uit het tweede kwart van de 19de eeuw.

Sint-Ursmarusstraat 23-25 (Dendermonde)
Scheepswerf Van Damme, volgens de literatuur en kadastergegevens in 1928 in opdracht van de broers Van Damme en weduwe Van Damme-Van Praet gebouwd en aangevuld met de installatie van elektrische motors. Bewaarde oorspronkelijke constructies opgebouwd uit een ijzeren raamwerk, opgevuld met baksteenmetselwerk.

Diepenbeek (Diepenbeek), Genk (Genk), Hasselt (Hasselt)
De Maten, op de grens van de gemeenten Genk en Diepenbeek, zijn een deel van een moerassige zone die zich uitstrekt langsheen de zuidwestelijke rand van het Kempens plateau en langzaam naar de Demer afhelt. Het is een nagenoeg vlak gebied waarin - evenwijdig aan de Stiemerbeek - een reeks duinkammen voorkomt. In de veen- en moerasgebieden langs de Stiemer werden vanaf de 15de eeuw gaandeweg, ten behoeve van de visteelt, een 35-tal visvijvers (weyers) aangelegd die grotendeels nog steeds herkenbaar zijn in het landschap. In het uiterste noordoostelijke punt van het gebied is een watermolen op de Stiemerbeek gelegen.

Beerst, Diksmuide, Kaaskerke, Keiem, Stuivekenskerke (Diksmuide)
Dit gebied omvat de Ijzervallei tussen Diksmuide en Stuivekenskerke met aansluitend enkele waardevolle graslandcomplexen en de historische kern van Stuivekenskerke. De Handzamevaart is één van de grotere zijbeken en mondt ter hoogte van Diksmuide in de Ijzer uit. De gekanaliseerde en rechtgetrokken Ijzer stroomafwaarts van Diksmuide heeft zeer lang onder invloed van de zee gelegen en is pas vanaf de middeleeuwen bedijkt geweest wat ontginning van aangrenzende gronden mogelijk maakte. In de ondergrond treft veenlagen aan die bedekt zijn door sedimenten van de latere overstromingsfasen. De Ijzer is langs weerszijden bedijkt maar vertoont nog een bochtig verloop met enkele meanders. De dijken dateren waarschijnlijk uit de 11de eeuw en worden her en der geaccentueerd door bomenrijen. De Ijzertoren en een voormalige maalderij vormen een opvallende bakens in de wijde omgeving.

Diksmuide, Nieuwkapelle, Sint-Jacobs-Kapelle, Woumen (Diksmuide), Merkem (Houthulst), Noordschote, Pollinkhove, Reninge (Lo-Reninge), Oostvleteren (Vleteren)
Dit gebied omvat de brede Ijzervallei tussen Elzendamme en Woumen alsook een deel van de Lovaart nabij Pollinkhove met overgang naar het plateau van Izenberge en het benedenpand van het Kanaal Ieper-Ijzer nabij het voormalige Fort De Knocke. De Ijzerbroeken zijn gevormd door landurige getijdenwerking van de Noordzee. De Ijzer tussen Elzendamme en Diksmuide is sinds de middeleeuwen rechtgetrokken en gekanaliseerd om de scheepvaart mogelijk te maken. Momenteel kunnen de Ijzerbroeken aan de rechteroever nog steeds periodisch overstromen waarbij de Ijzer zijn zogenaamde winterbedding inneemt. De broeken liggen vrijwel volledig onder grasland en kennen een dicht ontwateringsnetwerk. Verder komt binnen het gebied nog het dijkgehucht Fintele, het dorp Pollinkhove en de grote Blankaartvijver met bijhorend kasteeldomein voor.

Cardijnlaan (Diksmuide)
Bemalingsstation van 1953, voor het bemalen van de Broeken ten oosten van de IJzer. Hiervoor konden de IJzerbroeken jaarlijks overstromen.

Kasteelstraat 1A (Diksmuide)
Gebouw deel uitmakend van de herinrichting van de jachthaven. Realisatie van 2004 naar ontwerp van het Gentse architectenbureau Buro voor Vrije Ruimte en ingenieur Norbert Provoost (Gent). Transparant volume als schakel tussen de straat (kade) en de jachthaven.

Elen (Dilsen-Stokkem), Maaseik, Neeroeteren (Maaseik)
Het gebied strekt zich uit langs de Bosbeek tussen Neeroeteren en Maaseik. Het vlakke reliëf werd plaatselijk gediversifieerd door latere zandverstuivingen en de vorming van landduinen zoals bij Siemkensheuvel. De bedding van de Bosbeek tussen Neeroeteren en Maaseik werd waarschijnlijk gedurende de 13de en/of de 14de eeuw gegraven in functie van de Maaseiker stadswallen en de watermolens. Men treft in de westelijke helft van het gebied een kleinschalig oud cultuurlandschap op een plaggenbodem aan in het deelgebied Langeren en De Staart, met een grote dichtheid aan houtkanten, graslanden, akkertjes en geriefhoutbossen. Centraal in het gebied ligt de zogenaamde Tösch, een nat terrein met grote percelen ten zuiden van de Bosbeek. Een uitgestrekt gebied van weiden en akkers op een plaggenbodem bepaalt het uitzicht van het oostelijk deel van het gebied, genaamd Wurfeld.