Inventaris

Dorp 1 (Berlare)
Kasteel centraal gelegen in de dorpskern, met kasteelpark in landschapsstijl met dreven, bos, moestuin en vijverpartijen met ijzeren brug. Kasteel in 1722 heropgebouwd, waarschijnlijk op het puin of de resten van het voorgaande kasteel. De twee parallelle dienstgebouwen aan het voorplein van het kasteel kwamen gezien hun rococostijl waarschijnlijk pas in het midden of derde kwart van de 18de eeuw tot stand. De noordelijke dienstvleugel met de koetsierswoning, paardenstal en hovenierswoning, de zuidelijke vleugel met een werkplaats, het wagenhuis, de woning van de paardenknecht en een paardenstal met zadelkamer.

Dorp 2 (Berlare)
Vrijstaand herenhuis van zeven traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak, vermoedelijk uit de tweede helft van de 18de eeuw en gelegen in grote tuin, tegenover het kasteel van Berlare. Oorspronkelijk huis met de twee bijgebouwen in U-vormige opstelling; de twee bijgebouwen werden in de jaren 1920 gesloopt en in 2001 heropgebouwd.

Dorp 73 (Berlare)
Aan de straat gelegen herenhuis van circa 1831 met bijgebouwen en grote bijhorende tuin palend aan de straathoek met Gaver. Dubbelhuis van vijf traveeën en twee bouwlagen onder schilddak, aan weerszij geflankeerd door een lagere aanbouw met plat dak. Het koetshuis van drie traveeën uit 1866 en verlengd in 1880 tot vijf traveeën, omvat een schuur met aardappelkelder, remise en houtkot. Lagere stalvleugel van acht traveeën en één bouwlaag onder zadeldak.

Dorp 75 (Berlare)
Aanvankelijk huis Vanden Bossche uit 1871, later brouwerswoning van dezelfde familie met resten van de bijhorende voormalige mandenmakerij uit 1898, in 1905 vergroot en herbestemd tot brouwerij De Oude Linde. Hoekhuis met Gaver, door zijn kenmerkende quasi afgeronde hoek ook het Rond huis genoemd.

Heikantstraat 17 (Berlare)
Voormalige hoeve met losse bestanddelen, al aangegeven op de Ferrariskaart van 1771-1778. IJzeren toegangshek aan zware vierkante bakstenen hekpijlers met dekplaat, tussen lage stalvleugel en hulsthaag. Achterin gelegen boerenwoning onder pannen zadeldak met verspringende daknok. Op het voorerf, haaks ingeplante lange eind-19de-eeuwse bedrijfsvleugel, vergroot in de 20ste eeuw.

Hogeweg 32 (Berlare)
Voormalig hoevetje ingeplant op de rooilijn, links en rechts geflankeerd door fraaie ijzeren hekken aan vierkante bakstenen pijlers. Laag bakstenen gebouw van vier traveeën onder zadeldak, gebouwd in 1899.

Hogeweg 9 (Berlare)
Deze woning werd omstreeks 1900 gebouwd als directeurswoning voor de touwfabrikant en latere burgemeester Gustaaf Van den Berghe. Een bijhorende hovenierswoning, kwam in dezelfde periode tot stand. De woning in eclectische stijl is illustratief voor de meest aanzienlijke burgerwoningbouw uit eind 19de – begin 20ste eeuw binnen landelijke woonkernen. De lusttuin bevat enkele opmerkelijke bomen en diverse tuinfolies in cementrustiek met karakteristieke imitatieboomstammen zoals een volière, een boogbrugje met leuningen over de tuinvijver en drie plantenstandaards.

Kapelleplein 6 (Berlare)
Boerenwoning, gebouwd in 1903 en in 1937 vergroot. Op de rooilijn tegenover de Bareldonkkapel ingeplante vrijstaande boerenwoning met één bouwlaag en aanvankelijk drie traveeën, onder pannen zadeldak. Links, aanpalend breed ijzeren hek aan gemetste hekpijlers onder pannen zadeldakjes.

Kerkhofdreef (Berlare)
Nieuw kerkhof ter vervanging van het ommuurde oude kerkhof op het dorpsplein rond de Sint-Martinuskerk, in 1882 in gebruik genomen en in 1938 uitgebreid. Hoofdtoegang afgesloten door een tweedelig zwart geschilderd ijzeren hek aan twee decoratief uitgewerkte ijzeren hekpijlers. Calvariekapel opgericht in 1884.

Moleneindestraat 27-31 (Berlare)
Het kasteel van Uitbergen is een voorbeeld van een minstens tot de 16de eeuw opklimmende omwalde hoeve, die in de loop van de 18de eeuw evolueerde naar een zelfbedruipende omwalde buitenplaats met aangelegd park als eigendom van adellijke families. De verdere evolutie gedurende de 19de eeuw toont een verschuiving van functie als zomerresidentie naar een kasteel met permanente bewoning. Deze evolutie ging steeds gepaard met verbouwingen en uitbreidingen aan het domein, waardoor de buitenplaats onder de families de Kerchove d’Ousselghem, van den Steen de Jehay en Visart de Bocarmé evolueerde tot een kasteel met neoclassicitisch voorkomen volgens het "entre cour et jardin"-principe, met zeer waardevolle landschappelijke parkaanleg en bijkomende aanhorigheden zoals de conciërge- en hovenierswoning.