Inventaris

Heizijde 36 (Turnhout)
Hoeve met losstaande bestanddelen behorend tot het hoofdtype van de grote Kempense boerderij, met woonstalhuis, schuur, later stalletje en wagenhuis. Het erf van de 18de-eeuwse hoeve bevat nog een boomgaard en de omgeving van de hoeve heeft zijn agrarisch karakter behouden.

's Gravenvoeren, Remersdaal, Sint-Martens-Voeren, Sint-Pieters-Voeren, Teuven (Voeren)
Het gebied strekt zich uit over het grootste deel van de deelgemeenten ‘s-Gravenvoeren, Sint-Martens-Voeren en Sint-Pieters-Voeren en omvat de dorpskernen van deze gemeentes. De diep ingesneden Voer loopt centraal door het gebied en aan weerszijden strekt zich een agrarisch landschap uit afgewisseld door bossen. Voeren heeft een zeer hoge concentratie aan holle wegen en graften. Typisch voor het landschap zijn de vele kom- en trechtervormige depressies of dolinen.

's Gravenvoeren, Sint-Martens-Voeren (Voeren)
Het landschap omvat de vallei van de Veurs vanaf Krindaal en de vallei van de Voer van Sint-Martens-Voeren tot aan de westelijke staatsgrens met Nederland. Het volledige gebied van Altenbroek en het omgeving van het Hoogbos vormen de noordelijke grens. De valleigraslanden en de aanpalende grasland- en graftenrijke hellingsgronden vormen een belangrijke component binnen het landschap. De aanpalende (beboste) hellingen en plateaus hebben een samenhang met de valleien. Het landschap bevat een grote dichtheid aan punt- en lijnvorminge landschapselementen zoals houtkanten, solitaire bomen, veekeringshagen van geschoren meidoorn en holle wegen. De valleien en hellingen worden gekenmerkt door een hoge dichtheid aan historische permanente graslanden, soms met hoogstamboomgaard en vaak begrensd door houtkanten op graften of meidoornhagen. Verspreid in het landschap liggen gebouwen met erfgoedwaar

Remersdaal, Teuven (Voeren)
De Vallei van de Gulp ligt in het oosten van Voeren. De waterloop de Gulp meandert tussen graslanden. De vallei ligt aan de voet van hellingbossen op Nuropperberg en Teuvenerberg. Op het plateau is er open akkerland en grasland. De kleinschalige dorpskern van Teuven en het kasteel van Obsinnich bevinden zich op de linker oever, de abdij en watermolen van Sinnich liggen op de rechter oever. Het spoorwegviaduct uit WOI bevindt zich op de lijn Tongeren-Aken.

Teuven (Voeren)
In de dorpskern van Teuven loopt tussen een woning en de pastorie een smal asfaltbaantje. Deze voetweg loopt parallel met de Dorpsstraat en doorkruist als onverhard pad de weilanden tot aan een aftakking van de Gulp. Oorspronkelijk liep deze voetweg tot aan de Hoofstraat en vervolgens verder rechtdoor over de weilanden tot in Nurop. Deze onverharde voetweg verbond de dorpskernen van Nurop en Teuven langs een alternatieve route dwars over de weilanden, zodat de verkeersdrukte van de hoofdbaan werd vermeden. In Nurop is de voetweg nog deels bewaard als perceelsgrens tussen een perceel akker- en weiland.

Waasmunster (Waasmunster)
Dit gebied in Waasmunster ligt op het cuestafront van de cuesta van het Waasland. Het gesloten landschap is grotendeels bebost. De omgeving van het voormalige vliegveld is een open landschap. Op het cuestafront bevinden zich drie kasteelsites en de Rozenbergabdij.

Waasmunster (Waasmunster)
Het landschappelijk geheel ‘Sombekebroek’ omvat de voormalige polder Sombekebroek alsook delen van de voormalige polder Weymeerbroek. Het wordt in het oosten en het noorden begrensd door de oude spoorweg Sint-Niklaas-Dendermonde, in het zuiden door de Durme en in het westen door de wijk Wareslage. Het gebied bestond sinds de late middeleeuwen overwegend uit hooilanden (in de streek meersen genaamd) die ’s winters bevloeid werden met het slibrijke water van de Durme.

Loenhout, Wuustwezel (Wuustwezel)
Het Kasteeldomein van Wuustwezel en de Vloeikens betreft een gevarieerd gebied met een sterk bebost kasteeldomein met hoge dendrologische waarde, een aantal open akkers en weilanden, een dicht netwerk van grachten en al dan niet vochtige bossen. Het contrast tussen het gesloten en beboste kasteeldomein en de open ruimte van akkers en weiland resulteert in een esthetisch waardevol geheel, dat dankzij de relatief goed bewaarde ontginningsstructuur en de aanwezigheid van bouwkundig erfgoed de geschiedenis van het gebied weerspiegelt.

Viersel (Zandhoven)
Het Viersels Gebroekt ligt in de vallei van de Kleine Nete en werd in het verleden ingericht als vloeiweide. Het netwerk van sloten in functie van de bevloeiing is vandaag nog deels herkenbaar in de huidige graslanden.

Zandhoven (Zandhoven), Halle, Zoersel (Zoersel)
Het Zoerselbos en Hooidonkse beemden is een weerspiegeling van een oud agrarisch-economisch concept dat deels teruggaat tot de 18de eeuw en met het Hooidonkbos, het beemdensysteem en de landbouwexploitatie deels tot in de Middeleeuwen. Het compartimentenlandschap en de vele sporen van het oorspronkelijke landbouwgebruik geven het gebied een typisch karakter. De vroegste verwijzing naar het gebied gaat terug tot 1233, toen de Hertog van Brabant het bos Hoodonc aan de Abdij van Villers schonk. Later kwam het gebied in handen van de Sint-Bernardsabdij van Bornem. Kenmerkend voor het gebied is het vloeibeemdensysteem. Ook werden er enkele visvijvers aangelegd. Met het kasteel ‘Zoerselhof’, enkele oude hoeves en kapellen omvat dit gebied tevens heel wat bouwkundig erfgoed. Het Boshuisje was een bron van inspiratie voor ‘De Loteling’ van Hendrik Conscience.