Inventaris

Vorststraat 8 (Grimbergen)
Watergraanmolen van de abdij van Grimbergen gelegen op de noordelijke oever van de Maalbeek. Het woon- en molenhuis met aanpalende stal klimmen op tot de 17de eeuw. Heden een U-vormig geheel bestaande uit losse bestanddelen en een afgelegen bakhuis.

Grobbendonk (Grobbendonk), Herentals (Herentals), Vorselaar (Vorselaar)
Het gebied ‘Samenvloeiingsgebied van de Kleine Nete en Aa met de westelijke uitlopers van de Kempische Heuvelrug’ omvat de beekvalleien van de Aa en de Kleine Nete gelegen tussen de dorpskernen van Grobbendonk, Vorselaar en Herentals, het tussen beide rivieren hoger gelegen ‘interfluvium’ en de ten zuiden ervan gelegen gronden van de voormalige Britse militaire basis. De combinatie van de natte, open alluviale beekvalleien met de tussenliggende en aangrenzende hoger gelegen hoofdzakelijk beboste zandgronden zorgt voor een opvallende landschappelijke verscheidenheid. De ondergrond, de bodem, het reliëf en de waterhuishouding liggen aan de basis van dit nog vrij gaaf bewaard Kempisch landschap.

Molenstraat 36-37 (Grobbendonk)
De Molen van Bouwel is een vroeg 18de-eeuwse korenwindmolen van het type houten standaardmolen met gesloten voet, die in 1925 op de huidige locatie werd geplaatst ter vervanging van een vernielde standaardmolen. Op de site staan ook nog een molenhuis en molenhoeve.

Watermolenweg 1 (Grobbendonk)
Watermolen, eertijds banmolen, gelegen aan de samenvloeiing van de Kleine Nete en de Aa, doch de molen zelf bevindt zich op de Nete. 17de-eeuws molengebouw met links de oliemolen, opgevat als een verankerd bakstenen diephuis onder half schilddak en met tuitgevel. Rechts bevindt zich de graanmaalderij, eveneens opklimmend tot de 17de eeuw, verankerde baksteenbouw onder schilddak. In het verlengde rechts latere bijgebouwen, waaronder een tweebeukige langsschuur. Molenaarswoning en bijgebouwen, gelegen aan de overzijde van de straat, met huidig uitzicht uit de tweede helft van de 19de eeuw. Verankerde, baksteenbouw van zes traveeën en één bouwlaag onder zadeldak. Molenkom, rabattenbos en gekasseide Watermolenweg naar de molen.

Haacht, Tildonk (Haacht), Keerbergen (Keerbergen), Wilsele (Leuven), Rotselaar, Werchter (Rotselaar), Tremelo (Tremelo)
Het gebied strekt zich in het noorden uit van Haacht tot Wijgmaal bij Leuven. De Dijlebeemden bevatten nog sporen van meerdere paleomeanders. Dichter langs de Dijle liggen oeverwallen, ze liggen iets hoger en bestaan uit drogere grond, hier bevinden zich veelal akkers en bewoning langs smalle wegen. In de lager gelegen en nattere komgronden overheersen populierenaanplantingen en weilanden. Het verval van de Dijle was voldoende om talrijke watermolens op deze rivier te bouwen. Een goed voorbeeld hiervan is de Molen Van Doren. Ten westen van Werchter ligt de Craeneveldhoeve, een ruime omgrachte hoeve van het gesloten type, geïsoleerd ingeplant temidden van de akkers. Een anti-tankgracht werd tijdens de Tweede Wereldoorlog door het gebied aangelegd.

Hoogkouterbaan (Haaltert)
Inplanting op een driehoekig begraasd plein gevormd door de Bosstraat en de Hoogkouterbaan.

Iddergemsesteenweg 27-29 (Haaltert)
De Molen De Graeve is een stenen korenwindmolen van het type bovenkruier (bergmolen) met gemetselde gaanderij, in 1891 opgericht, samen met een mechanische maalderij en een molenaarswoning.

Langdries 24 (Haaltert)
Gesloten hoeve met bakstenen gebouwen onder zadeldaken, gegroepeerd rondom een rechthoekig erf. Gedeeltelijk versteende dwarsschuur in stijl- en regelwerk met lemen vullingen op bakstenen stoel. Gelijktijdig aangebouwd Sint-Franciscuskapelletje.

Gidsenstraat 24 (Halen)
Voormalige watermolen op de Velpe. Circa 1422 werd door de cisterciënzerinnen van Mariëndal een molen gebouwd op de Velpe, die voor 1646 verdwenen was, aangezien op dat ogenblik de huidige molen gebouwd werd.

Lanciersstraat (Halen)
Het slagveld van Halen bevindt zich in het openruimtegebied ten westen van Halen in Limburg. Op 12 augustus 1914 kwam het daar tot een treffen tussen Belgische en Duitse troepen tijdens de doortocht van het Duitse leger door België, een week na het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog. Aanleiding was de verkenning door de Duitse cavalarie naar de posities van het Belgische leger bij de Gete. Het slagveld omvat de locaties van de cavaleriecharges en de verdedigingsposities in wat als (één van) de laatste traditionele veldslagen de militaire geschiedenis zou ingaan. De slag demonstreerde hoezeer de rol van de traditionele cavalerie bij het begin van de 20ste eeuw was uitgespeeld.