Inventaris

Middelhof, Obsinnich (Voeren)
Ten westen van de watermolen van Obsinnich bevindt zich in de vallei van de Remersdaalbeek een stelsel van relicten van vijvermolens. De Remersdaalbeek is een zijbeek van de Gulp die in Remerdaal ontspringt. De meest oostelijke spaarvijver is de grootste, de meest westelijke de kleinste. De kleinste vijver had een verbinding met de Remersdaalbeek. De oostelijk vijvers werd gehalveerd bij de bouw van het 45 km lang spoorlijntracé tussen Antwerpen-Tongeren-Visé-Aken, door de Duitsers gebouwd tijdens de Eerste Wereldoorlog. De Remerdaalbeek loopt ten noordwesten van het vijvercomplex. Vanaf de Kabinetskaart van de Ferraris zijn de spaarvijvers steeds op de verschillende kaarten aanwezig tot en met de topografische kaart van 1969. Op de kaart van 1981 zijn de vijvers aan het verlanden. Bij en in het stelsel van spaarvijvers staan beplantingen en rietlanden.

Moleke (Voeren)
De gemengde houtkant staat op een talud van een holle weg. De samenstelling ervan bestaat onder andere uit hakhout, opgaande bomen en knotbomen van gewone es, gewone kardinaalsmuts, eenstijlige meidoorn, roos, kerspruim, gladde iep, zomereik, witte paardenkastanje, hakhout van gewone robinia, hakhout van gewone esdoorn en hakhout van hazelaar. De houtkant vormt een historische eenheid met een landschappelijke structuur, namelijk een talud van een holle weg. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van het steile talud van de holle weg. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout en loofvoedering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.

Mostert (Voeren)
De hakhoutstoof van veldesdoorn staat aan de oostelijke rand van een uitloper van het Veursbos. Aan deze bosgrens palen weilanden. De omvangrijke hakhoutstoof heeft een omtrek van 1350 cm. Het betreft een bijzondere soort voor hakhout.

Nuroperveld 1 (Voeren)
De gekandelaarde veldesdoorn staat in de tuin van een traditionele woning uit het begin van de 20ste eeuw.

Ottegraeven (Voeren)
De houtkant op talud bevindt zich tussen twee graslanden. De gemengde houtkant bestaat uit hakhout van gewone es, hakhout van gewone robinia, opgaande Canadapopulieren, opgaande Italiaanse populieren en hakhout van gewone esdoorn.

Plankerweg (Voeren)
De kaphaag van haagbeuk staat op de perceelsgrens van een weiland. De geknotte haagbeuken hebben een omtrek van respectievelijk 243 cm, 132 cm en 216 cm. Daarnaast komt ook een veldesdoorn voor met omtrek 108 cm. De kaphaag is een relict van een grotere kaphaag. De kaphaag heeft een mooie representatieve groeivorm en is een beeldbepalend object.

Plankerweg (Voeren)
De kaphaag staat op een talud op de perceelsrand tussen weilanden. De knothaagbeuken hebben omtrekken tussen 250 cm en 500 cm. Knotbomen en opgaande bomen van zomereik komen voor naast zoete kers, meidoorn, gewone hazelaar, opgaande es en hakhout van gewone esdoorn.

Reesberg (Voeren)
Het gemengde hakhoutbosje is aangeplant in een ontginningsput bij Reesberg. Het bosje is gekarteerd op de topokaart van 1873 en blijft ook op de latere topokaarten geregistreerd. De opgaande bomen en het hakhout zijn aangeplant met als functie erosiebestrijding enerzijds, en anderzijds hadden ze als functie de productie van brand-, ambachts-, bouw-, geriefhout, loofvoedering. Er komen hakhout en opgaande bomen van gewone es voor, hakhout en opgaande bomen van beuk en opgaande zomereiken. Een soortenrijke struikenlaag is aanwezig.

Roodbos (Voeren)
De gemengde houtkant bevindt zich deels op het talud van een holle weg en deels op een oude bosgrens. De holle weg en het bos zijn reeds op de midden 19de eeuwse kaart van Vandermaelen te zien. Het bos blijft tot de kaart van 1939 duidelijk herkenbaar aanwezig. Op de kaart van 1969 is het bos gerooid en omgezet in landbouwgebied. De houtkant volgt de oude bosgrens. De holle weg blijft al die tijd ongewijzigd weergegeven op de kaarten. In één van de perceelshoeken staat een hoekboom, een opgaande eik met omtrek 201 cm (gemeten op 150 cm). De houtkant bestaat onder meer uit zes zware struiken van rode kornoelje, hakhout van gewone hazelaar en gewone esdoorn, knotbomen van gewone haagbeuk als relict van een zeer oude kaphaag. De houtkant werd aangeplant als erosiebestrijding en in functie van houtproductie.

Rullen (Voeren)
De opgaande bomen staan in een historisch hooghoutperceel. Er zijn zes zomereiken, waarvan de dikste 230 cm omtrek meet (op hoogte 150 cm). Twee gewone essen en één gewone esdoorn komen voor. Het perceel heeft een oppervlakte van 1357 m2.