Inventaris

's Gravenvoeren (Voeren)
Achter een opvallende elektriciteitskabine vertrekt een onverharde wegel die de perceelsgrens van de woningen langs de Boomstraat volgt. De weg vervolgt tussen weilanden en eindigt bij het talud langs Mennekesput. Hier is de weg verworden tot een smal paadje ingesleten in het talud. Dit Ezelstraatje vormt een doorsteekje tussen de Boomstraat en Mennekesput om zo de drukke hoofdwegen te vermijden en is reeds zichtbaar op historische kaarten.

's Gravenvoeren (Voeren)
De twee op enen stam gezette meidoornen staan op een talud op de perceelgrens tussen graslanden. De twee bomen van meidoorn hebben een omvangrijke stam.

's Gravenvoeren (Voeren)
Op de hellingsgronden ten noorden van 's Gravenvoeren ligt deze hoogstamboomgaard. De Nederlandse grens, gemarkeerd door een tussengrenspaal en een grenspaal, ligt op de noordwestelijke perceelsgrens. De boomgaard is aangeplant in de eerste helft van de 20ste eeuw. Op de topografische kaart van 1939 en op latere kaarten en orthofoto's is hij steeds aanwezig. Het betreft een grote en vrij volledige boomgaard met zowel oude delen als vernieuwde delen. Het oudere noordelijke deel bestaat uit 10x8 rijen en is voor 80% volledig. Het zuidelijke vernieuwde gedeelte heeft 3x8 rijen. Er staan in de volledige boomgaard hoofdzakelijk peren maar ook pruimen, onder andere Reine Claude. De hoogstamboomgaard is omgeven door geschoren meidoornhagen als veekering. Aan de zijde van de weg bevindt zich een veldhek.

's Gravenvoeren (Voeren)
De Wynantsgrebbe is een diep ingesneden droge ravijn of delle. De vertakte, beboste grebbe is noord-zuid georiënteerd. Het substraat bestaat uit gesteenten uit het Krijt. De bodem in de Kruisgraef zijn lemige bodems zonder profielontwikkeling. De lemige gronden rond de Kruisgraef hebben wel een textuur of structuurhorizont. De Wynantsgrebbe is oorspronkelijk een krijtgroeve. De groeve is loodrecht op de hoogtelijnen van de vallei georiënteerd. De exploitatie ervan gebeurde via een ontsluitingsweg loodrecht op de holle weg naar een wegkruis. Deze ontsluitingsweg is samen met de groeve op de topografische kaart van 1873 ingetekend en op alle volgende kaarten, tot 1999, zichtbaar.

Remersdaal, Teuven (Voeren)
De houtkant langs de spoorlijn Antwerpen-Tongeren-Visé-Aken is een mooi voorbeeld van een traditioneel hakhoutbeheer. De gemengde houtkant op talud bestaat uit hakhout van gewone es, hakhout van wilg, gewone esdoorn, roos, zoete kers, gewone hazelaar, meidoorn en haagbeuk. De houtkant werd aangeplant als erosiebestrijding.

Remersdaal (Voeren)
De geschoren meidoornhagen zijn aangeplant als veekering bij weilanden en beweide hoogstamboomgaarden. Deze hagen langs perceelsgrenzen zijn op vele plaatsen in Remersdaal aanwezig. Ze hebben mooie representatieve groeivormen en zijn beeldbepalende objecten in het Voerense landschap.

Sint-Pieters-Voeren (Voeren)
De veekeringshagen van meidoorn staan op verschillende plaatsen in Sint-Pieters-Voeren. De geschoren hagen staan op de perceelsgrens van weilanden of hoogstamboomgaarden. De functie van de weerhagen is het vee op de weide houden.

Teuven (Voeren)
De geschoren meidoornhagen zijn aangeplant als veekering bij weilanden en beweide hoogstamboomgaarden. Deze hagen langs perceelsgrenzen zijn op vele plaatsen in Teuven aanwezig. Ze hebben mooie representatieve groeivormen en zijn beeldbepalende objecten in het Voerense landschap.

Altenbroek (Voeren)
De gemengde houtkant staat op het talud ten zuiden van de weg die de Noorbeekvallei volgt. De samenstelling ervan bestaat onder hoofdzakelijk uit opgaande bomen van zomereik, schietwilg, hakhout en opgaande bomen van gewone esdoorn, opgaande okkernoot, hakhout van zoete kers, gewone kardinaalsmuts, eenstijlige meidoorn, gewone hazelaar, roos, rode kornoelje, iep en sleedoorn. De houtkant vormt een historische eenheid met een landschappelijke structuur, namelijk een talud van een weg. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van het talud van de weg. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout en loofvoedering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.

Altenbroek (Voeren)
De gemengde houtkant bevindt zich op een talud van een holle weg. De holle weg loopt naar het kasteel Altenbroek. De houtkant is bijzonder door de aanwezigheid van veel, meer dan tien, opgaande eiken. Deze hebben vaak een omtrek van meer dan drie meter. Daarnaast bestaat de soortensamenstelling uit hakhout van zoete kers, boswilg en gewone es. Ook komt eenstijlige meidoorn en Amerikaanse vogelkers voor. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van de holle weg. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout of loofvoerdering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.