Inventaris

Krommejong (Voeren)
De gemengde houtkant het talud van een holle weg bestaat uit hakhout van gewone hazelaar, hakhout en opgaande bomen van veldesdoorn, knotbomen en hakhout van gewone esdoorn, opgaande bomen van gewone es, opgaande bomen van zoete kers en éénstijlige en tweestijlige meidoorn aanwezig. Als natuurlijke bijmenging is er bosrank en gewone vlier.

Kultjen (Voeren)
De oude kaphaag van haagbeuk staat op de perceelsgrens van landbouwpercelen. De perceelsvormen gaan terug op de situatie zoals aangegeven op de Poppkaart. De huidige houtkant markeert een oude bosgrens. Op de Kabinetskaart van de Ferraris tot op de topografische kaarten van de tweede helft van de 20ste eeuw staat ten zuiden van de kaphaag een klein bos. De kaphaag volgt de noordelijke bosgrens. Het bos is op de kaart van 1969 gedeeltelijk gerooid. Later werd het volledig omgezet in landbouwgrond. De huidige, gemengde houtkant bestaat uit knotbomen van haagbeuk, aangevuld met opgaande bomen van zoete kers, knotzomereiken, opgaande en geknotte essen, hakhout van hazelaar en een relict van een meidoornhaag als veekering.

Kwinten (Voeren)
De houtkant ligt op het talud van de holle weg 'Waterwegske', een holle weg die van Kwinten langs het Broekbos richting Mosdelle gaat. De soortensamenstelling bestaat uit opgaande en knotbomen van gewone es, gewone haagbeuk, meidoorn, rode kornoelje, een zeer zware stoof van veldesdoorn met omtrek 450 cm, opgaande bomen van veldesdoorn, hakhout van gewone hazelaar, opgaande bomen van zoete kers en witte paardenkastanje.

Kwinten (Voeren)
De houtkant langs de oever van de Veurs bestaat uit gewone es, zomereik en meidoorn.

Kwinten (Voeren)
De geschoren meidoornhagen zijn aangeplant als veekering bij weilanden. Deze hagen langs perceelsgrenzen zijn op vele plaatsen in Sint-Martens-Voeren aanwezig. Ze hebben mooie representatieve groeivormen en zijn een beeldbepalend objecten in het Voerense landschap.

Mabrouck (Voeren)
De houtkant staat op het talud van de weg Mabrouck. Deze weg is opgehoogd met aan beide zijden steil naar beneden hellende taluds. Enkele tientallen meters meer zuidelijk loopt langs het oude wegtracé, nu gemarkeerd door een meidoornhaag, de grenslijn tussen Vlaanderen en Wallonië. Het oude wegtracé werd vermoedelijk eind de 19de eeuw noordwaarts verschoven bij de aanleg van spoorlijn 38. Aan beide zijden van de weg komen hakhoutstoven voor. De meest voorkomende soorten in deze houtkant zijn gewone hazelaar, meidoorn, hakhout van gewone es en zoete kers en zomereik.

Mabrouck (Voeren)
De gemengde houtkant bevindt zich op de bermen van de weg Mabrouck. Hakhout van gewone es en zoete kers komen voor samen met onder andere gewone hazelaar, boswilg, meidoorn en roos. Het wegtracé met taluds staat reeds op de Kabinetskaart van de Ferraris ingetekend. Bepaalde delen werden later rechtgetrokken. De steile wegtaluds werden beplant in functie van erosiebestrijding. De houtkanten dienden tevens als brand-, ambachts-, bouw-, geriefhout of loofvoedering.

Mabrouck (Voeren)
De houtkant staat op het talud van een holle weg. De gemengde houtkant bestaat uit hakhout, opgaande bomen en knotbomen van gewone es, hakhout van hazelaar, sleedoorn, rode kornoelje, eenstijlige meidoorn, roos, wilde lijsterbes, trosvlier, kerspruim, opgaande bomen van zomereik en sleedoorn.

Mabrouck 7 (Voeren)
De geschoren meidoornhaag sluit het erf van de langgestrekte hoeve langs de straatzijde af. Reeds op de Kabinetskaart van de Ferraris staat de omhaagde hoeve in Mabrouck aangegeven. Op latere topografische kaarten uit de 19de en 20ste eeuw blijft deze situatie grotendeels ongewijzigd.

Mabrouck 8 (Voeren)
De geschoren meidoornhaag sluit het erf van de hoeve met losstaande bestanddelen langs de straatzijde af. Reeds op de Kabinetskaart van de Ferraris staat de omhaagde hoeve in Mabrouck aangegeven. Op latere topografische kaarten uit de 19de en 20ste eeuw blijft deze situatie ongewijzigd.